Έχω τόσο πολύ ονειρευτεί αυτή τη νύχτα μαζί σου που δεν ξέρω αν είσαι όντως εδώ ή αν είναι ακόμη ένα απ' αυτά τα όνειρα που μπερδεύουν το μυαλό μου.
Ίσως να μην έπρεπε να γράψω κάτι γι' αυτήν. Ίσως και να έπρεπε για να μείνει για πάνα κάπου γραμμένη και να μη χαθεί ποτέ. Δεν ξέρω τι κάνει κανείς με τις τόσο ωραίες και πολύτιμες στιγμές στη ζωή του. Που τις βάζει. Που τις φυλά, πως τις συντηρά.
Δεν ξέρω αν ήταν η τελευταία φορά που κοιμήθηκα στην αγκαλιά σου, ξέρω πώς ήταν η πρώτη κι ότι δε θα την ξεχάσω ποτέ.
Και ξέρω ότι θα έκανα τα πάντα για να σ' είχα ξανά τόσο κοντά και τόσο βαθιά μέσα μου.
Στο ρομαντικό μου μυαλό είναι πάντα όλα βγαλμένα από αισθηματική κομεντί. Κι ίσως να μην ήταν όλα έτσι όπως τα φανταζόμουν, όμως αυτό που είσαι εσύ δε με απογοητεύει καθόλου.
Ο τρόπος που με θέλεις με τρομάζει αλλά και με εξιτάρει. Μπορεί να μην είμαστε βγαλμένοι από κάποια ρομαντική ταινία, είμαστε, όμως, εμείς κι αυτό είναι το καλύτερο κομμάτι της ιστορίας μας.
Στην αγκαλιά σου νιώθω ασφαλής κι ας είναι τα πάντα απρόβλεπτα. Κι ας ξέρω ότι δεν μπορώ να ελέγξω τις σκέψεις σου ούτε να κοντρολάρω το σώμα σου.
Θέλω τη γεύση του ιδρώτα σου στο στόμα μου και τα μαλακά σου χέρια στο σώμα μου. Σε θέλω. Όχι γιατί δεν μπορώ να σ' έχω, όχι γιατί είσαι κάτι άπιαστο, ούτε επειδή είσαι κάποιο απωθημένο ή κάτι που έλειπε από τη ζωή μου.
Σε θέλω για λόγους που δεν μπορώ να εξηγήσω απόλυτα. Γιατί μ' αρέσεις. Μ' αρέσεις πολύ. Μ' αρέσεις όταν θυμώνεις, όταν τρελαίνεσαι, όταν γελάς, όταν είσαι θλιμμένος. Μ' αρέσει το πάθος σου, τα μάτια σου, το θράσος σου. Μ' αρέσει που μπορείς και μου σπας τα νεύρα.
Άφησα το τελευταίο μου δάκρυ στην πλάτη σου λίγο πριν φύγω. Γιατί ήξερα πώς με το πρώτο φως του ήλιου θα έπρεπε να φύγω. Γιατί ήδη μου έλειπες προτού φύγω...
Πράξια Αρέστη
Ίσως να μην έπρεπε να γράψω κάτι γι' αυτήν. Ίσως και να έπρεπε για να μείνει για πάνα κάπου γραμμένη και να μη χαθεί ποτέ. Δεν ξέρω τι κάνει κανείς με τις τόσο ωραίες και πολύτιμες στιγμές στη ζωή του. Που τις βάζει. Που τις φυλά, πως τις συντηρά.
Δεν ξέρω αν ήταν η τελευταία φορά που κοιμήθηκα στην αγκαλιά σου, ξέρω πώς ήταν η πρώτη κι ότι δε θα την ξεχάσω ποτέ.
Και ξέρω ότι θα έκανα τα πάντα για να σ' είχα ξανά τόσο κοντά και τόσο βαθιά μέσα μου.
Στο ρομαντικό μου μυαλό είναι πάντα όλα βγαλμένα από αισθηματική κομεντί. Κι ίσως να μην ήταν όλα έτσι όπως τα φανταζόμουν, όμως αυτό που είσαι εσύ δε με απογοητεύει καθόλου.
Ο τρόπος που με θέλεις με τρομάζει αλλά και με εξιτάρει. Μπορεί να μην είμαστε βγαλμένοι από κάποια ρομαντική ταινία, είμαστε, όμως, εμείς κι αυτό είναι το καλύτερο κομμάτι της ιστορίας μας.
Στην αγκαλιά σου νιώθω ασφαλής κι ας είναι τα πάντα απρόβλεπτα. Κι ας ξέρω ότι δεν μπορώ να ελέγξω τις σκέψεις σου ούτε να κοντρολάρω το σώμα σου.
Θέλω τη γεύση του ιδρώτα σου στο στόμα μου και τα μαλακά σου χέρια στο σώμα μου. Σε θέλω. Όχι γιατί δεν μπορώ να σ' έχω, όχι γιατί είσαι κάτι άπιαστο, ούτε επειδή είσαι κάποιο απωθημένο ή κάτι που έλειπε από τη ζωή μου.
Σε θέλω για λόγους που δεν μπορώ να εξηγήσω απόλυτα. Γιατί μ' αρέσεις. Μ' αρέσεις πολύ. Μ' αρέσεις όταν θυμώνεις, όταν τρελαίνεσαι, όταν γελάς, όταν είσαι θλιμμένος. Μ' αρέσει το πάθος σου, τα μάτια σου, το θράσος σου. Μ' αρέσει που μπορείς και μου σπας τα νεύρα.
Άφησα το τελευταίο μου δάκρυ στην πλάτη σου λίγο πριν φύγω. Γιατί ήξερα πώς με το πρώτο φως του ήλιου θα έπρεπε να φύγω. Γιατί ήδη μου έλειπες προτού φύγω...
Πράξια Αρέστη
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου