Να με ξυπνάς μ' ένα φιλί

Να' ταν τα χείλη σου ξυπνητήρι, να με ξυπνούν γλυκά κάθε πρωί. 

Κι αντί για το σπαστικό θόρυβό του που με τινάζει στον αέρα, να 'χα τα χείλη σου να με φιλούν απαλά στο μάγουλο, στο λαιμό, στο σώμα μέχρι ν' ανοίξω τα μάτια μου για ν' αντικρύσω αυτό που νιώθω. 

Τον απόλυτο έρωτα μαζί σου. Την απόλυτη πρωινή ευτυχία. 

Πόσο πιο όμορφη μπορεί να κάνει τη μέρα μας κάτι τόσο απλό. Ένα φιλί. Πόσο πολύ αλλάζει τη διάθεσή μας, πόσο μας χαλαρώνει. 

Ένα φίλι να είχα από σένα που λατρεύω κάθε πρωί χειμώνα καλοκαίρι και τα χρόνια να κυλούν εύκολα. 

Ένα φίλι. Πριν γίνεις και πάλι ξένος. Μείνε όλη τη νύχτα μαζί μου. Μείνε ως το πρωί. Να νιώσω την πρωινή σου ανάσα στους ώμους μου. Να σου φτιάξω καφέ και πρωινό. Να σε βάλω ανάμεσα από τα πόδια μου και να σφίξω τα μπράτσα σου καθώς θα γέρνεις το κεφάλι σου πάνω από το δικό μου. 

Μη γίνεσαι ένα με το σκοτάδι. Μη γίνεσαι μια κακιά συνήθεια της νύχτας που πληγώνει. Γίνε φως, γίνε πρωί στη ζωή μου. Μείνε από τη Δευτέρα μέχρι και την Παρασκευή κι αν θέλεις να φύγεις και λίγο μακριά μου, να φύγεις να με πεθυμήσεις κι ύστερα πάλι να 'ρθεις. 
Να έχω κι εγώ κατι να περιμένω. 
Να ξέρω ότι σίγουρα θα' ρθεις.

Δε θέλω πια να κοιτάζω το κινητό μου και να βλέπω λέξεις ξερές κι ανουσίες από σένα. 

Δε θέλω να έρχεσαι και να φεύγεις και να παίρνεις μαζί σου το φιλί σου που τόσο καιρό περίμενα. 
Δε θέλω να είμαι μια απ' αυτές τις κλαμένες των κοινωνικών δικτύων που δεν παίρνουν ποτέ απάντηση στα μηνύματά τους, που γίνονται η εκτόνωση της μιας βραδιάς, που δεν αγαπιούνται και πάλι μένουν. 

Μαζί σου γίνομαι όσα μισώ. Για ένα φιλί. Γι' αυτό το άπιαστο όνειρο ότι κάποια μέρα θα με θέλεις στη ζωή σου όσο κι εγώ. Ότι κάποια μέρα θα ξυπνάμε μαζί αγκαλιά σ' ένα τροχόσπιτο μιας ξεχασμένης παραλίας. Ότι το φιλί σου θα γίνει το πιο γλυκό μου πρωινό ξύπνημα