Από την Ειρήνη Χαραλάμπους
Έξω βρέχει πολύ .... Το τζάμι έχει γίνει ένας ρομαντικός πίνακας από την βροχή. Ένα ελαφρύ ψύχος διαπερνά όλο τον χώρο. Μεμιάς σε πιάνει η επιθυμία και βγάζεις τις κουβέρτες από το ψηλό ντουλάπι που έχεις στο δωμάτιο σου .
Πηγαίνεις στη κουζίνα και φτιάχνεις ζεστό καφέ με καραμέλα. Ξαφνικά ένας θόρυβος δυνατός ακούγεται σε όλο το σπίτι, σαν αφρικάνικος χορός. Βγαίνεις έξω να ελέγξεις. Εντάξει, ο Χειμώνας έχει μπεί για τα καλά!
Φουλάρεις ηχεία και υπολογιστή, βάζεις και ακούς μουσική ότι έχεις περί βροχής και χειμώνα, ανάβεις τσιγάρο και οι ιδέες σου έρχονται σαν θύελλα στο μυαλό και αρχίζεις να γράφεις χωρίς σταματημό .
Επιτέλους ήρθε ο χειμώνας, η καλύτερη εποχή του χρόνου. Βροχές, κρύα, χιόνια, ζεστά χέρια από το φλιτζάνι του καφέ, τζάκι, κόκκινες μυτούλες, παλτά και σκουφάκια και κασκολάκια πολύχρωμα, χαμόγελα πιο ζεστά από ποτέ, μπαχαρικά, κάστανα, κανέλλες, σούπες,μακαρονάδες , κουραμπιέδες, μελομακάρονα… Ντάξει σταματάω, παρεκτρέπομαι.
Η δικτατορία του καλοκαιριού τελείωσε. Τώρα ήρθε ο καιρός για μας!Τέλος οι ζέστες και οι καύσωνες, τέλος ο ιδρώτας και το ντουζ κάθε πέντε λεπτά.
Δεν υπάρχει καλύτερο πράγμα για μας τους σπιτόγατους, από τον άσχημο καιρό. Χουχουλιάζουμε σε κρεβάτια και καναπέδες και κάνουμε μαραθώνιο ταινιών μαζί με πέντε λίτρα ζεστό καφέ και φαγητό.
Γιατί τα βράδια στο τζάκι με κρασί, είτε μόνος είτε με παρέα δεν συγκρίνονται.
Ο μήνας των Χριστουγέννων μας γυρνάει στα παιδικά μας χρόνια, αφού δεν υπάρχουν πιο ζεστές και γλυκές γιορτές από αυτές.
Χιόνι, χιόνι, χιόνι. Ο λευκός παράδεισος των μικρών και των μεγάλων.
Το κρύο ,το κρύο φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά. Η πιο παρεΐστικη εποχή. Για ατελείωτα βράδια επιτραπέζιου και πιόματος. Για ατελείωτα βραδιά καραόκε και πάρτι.
Το σχολείο ξεκινάει. Ίσως να μην είναι η καλύτερη πρόταση που θα διαβάσεις σε αυτό το άρθρο. Αλλά, ελάτε τώρα, κατά βάθος αγαπάτε το σχολείο και σας λείπει απεριόριστα, όπως λείπει και σε μένα. Γιατί οι καφρίλες, τα σκονάκια, οι κοπάνες, οι συμμαθητές δεν ξεχνιούνται έτσι εύκολα.
Χειμώνας είσαι. Για τα ατελείωτα βράδια αγκαλιάς με το αμόρε.
Ο απόλυτος χρόνος ηρεμίας, γιατί αν είσαι βιβλιοφάγος, ληστεύεις όλη την Πολιτεία και μια κάβα και μπεκροπίνεις διαβάζοντας Χριστιανόπουλο. Είμεθα και κουλτουριάρηδες, τρομάρα μας.
Δεν υπάρχει πιο ερωτικό πράγμα από την φθινοπωρινή βροχή. Σε εξαγνίζει, σε λυτρώνει, σε μεθάει.
Αρπάζεις ένα πακέτο τσιγάρα κάθεσαι στο μπαλκόνι και ακούς την πανέμορφη σονάτα της βροχής.
Ήρθε όμως και η ώρα για σκι, για άραγμα σε εξοχικά και τζάκια, για τα καμένα τραγούδια των Χριστουγέννων, που όλοι μισούμε αλλά κι άλλο τόσο αγαπάμε.
Για τα δώρα στα ανιψάκια , για την οικογενειακή γλυκάδα που σου χαρίζουν τα Χριστούγεννα.
Γιατί μόλις δεις τα λαμπάκια στους δρόμους, και το σπίτι του γείτονα ωσάν βιομηχανία φωτιστικών, δεν υπάρχει περίπτωση να μη γελάσεις και κατά βάθος να χαρείς που πλησιάζουν τα Χριστούγεννα.
Χειμώνας είσαι. Για τα ανομολόγητα «σ’ αγαπώ» στα υδρατμισμένα τζάμια.
«Ερωτευτείτε , έρχεται χειμώνας». Γιατί πάντοτε θα υπάρχουν αυτά τα ερωτευμένα στιχάκια σε τοίχους και αμάξια. Γιατί πάντοτε θα καιγόμαστε κάποιο χειμωνιάτικο βράδυ για τις παλιές αγάπες. Γιατί ο έρωτας θα έρθει και χειμώνα και θα είναι θύελλα σαν το νερό που ξεβράζει μια πληγωμένη θάλασσα.
Γιατί είσαι η πιο μελαγχολική εποχή. Η πιο ερωτική, η πιο ποιητική, η πιο γλυκιά!!!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου