Αυτός που περιορίζεται στην κορνίζα χωρίς να κοιτάει την εικόνα γύρω από αυτή.
Αυτός που η κλειστή σκέψη του τον αφήνει να βλέπει μόνο τον δικό του κόσμο.
Αυτός που δεν ακούει ενεργητικά τους άλλους γιατί οι εσωτερικές του φωνές είναι εγωιστικά δυνατότερες.
Μην γίνεις εκείνος που πονάει και χαίρεται μέσα από το καβούκι του, για το καβούκι του.
Μάθε να αισθάνεσαι για σένα και για τους άλλους ισότιμα.
Να αγκαλιάζεις την αγάπη που σου προσφέρεται και να την κάνεις ενσυναίσθηση προς τους άλλους.
Να ζωγραφίζεις τη ζωή σου σε ένα σκίτσο που περιλαμβάνει και τη ζωή των άλλων γύρω σου.
Να ανοίγεις το κλείστρο της φωτογραφικής και να αντικρύζεις φως που δεν περίμενες πως υπάρχει.
Μην γίνεις ερασιτέχνης των εμπειριών σου.
Γίνε ο ερευνητής που μαθαίνει.
Ο επαγγελματίας που αξιοποιεί τεχνοκρατικά τις γνώσεις.
Ο καταρτιζόμενος που εκπαιδεύει τον εαυτό του και διδάσκει το περιβάλλον του.
Άνοιξε τους ορίζοντες σου πιο πολύ απ’ όσο φτάνει το μάτι.
Διεύρυνε τον κόσμο σου.
Απελευθερώσου από δεσμά, προκαταλήψεις, κανόνες, πεποιθήσεις.
..Για να μην γίνεις ο άνθρωπος που κοιτάει μόνο μέσα από έναν φακό.
Μαρία Παναγιώτου
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου