Έγινες Φως Άγιο στα χέρια μου, μην τη φοβάσαι τη φωτιά

«Φωτιά είναι μόνο μικρό μου

Μην τη φοβάσαι τη φωτιά

Λεπτά πριν ξεγλιστρίσεις απ'τα πόδια μου ανάμεσα

Την είχα αγγίξει θαρρώ τη φωτιά

Μετά από κάθε ανάσα

Πριν από κάθε πνιχτή κραυγή

Ύστερα σε κοίταξα

Αχ σε κοίταξα !

Έγινες Φως Άγιο στα χέρια μου

Μην τη φοβάσαι τη φωτιά

Λεπτά πριν πιάσουν τα χείλια μου το πρώτο μάλωμά σου

Την είχα αγγίξει θαρρώ τη φωτιά

Είχε περάσει απ'την καρδιά στα μάγουλα

Κι άφησε μια υποψία φλόγας να τρεμοπαίζει στα κύτταρα αιώνια

Κάθε που παραπατούσες

Κάθε που έπεφτες

Την είχα αγγίξει θαρρώ τη φωτιά

Κοιμήσου μικρό μου

Ήθελες πάντα ένα φωτάκι να ανάβει

Τώρα το φως είναι άπλετο

Να σου φέγγει να βλέπεις πως δεν υπάρχουν τέρατα

Τα τέρατα ανήκουν στο σκοτάδι

Το φως είναι άπλετο ψυχή μου

Κλείσε τα μάτια σου

Γιατρικό το φιλί μου

Το σώμα μου στρώμα

Κοιμήσου

Θα μείνω εδώ μαζί σου»

 Νεκταρία Αναστασίου Πολίτου