Απόψε θα πούμε αλήθειες. Δε σε φώναξα εδώ ούτε για να πηδηχτούμε ούτε για να πάρω μία ακόμη γλυκιά γεύση από τα ψέματά σου.
Απόψε ίσως και να σοκαριστείς, ίσως και να εξαφανιστείς μια και καλή. Όμως, από ψέματα χόρτασα και θέλω να δω πώς θα τα πας με την αλήθεια, αν και είμαι σχεδόν σίγουρη ότι θα το βάλεις στα πόδια.
Λοιπόν, ας μην κοροϊδευόμαστε πια. Ερχόσουν εδώ γιατί ήθελες απλά να ξεφύγεις για λίγο. Ποτέ δε μ' αγάπησες και ποτέ δε νοιάστηκες. Ερχόσουν για να βγάλεις λίγα από τα απωθημένα σου, αυτά που μαζί της δεν μπορούσες. Αυτή τη σέβεσαι, την ακούς, τρέχεις να της απαντήσεις το τηλέφωνο. Εμένα δε με υπολογίζεις καν. Αν φύγω θα σου κάνω μεγάλη ευκολία και εύκολα θα με αντικαταστήσεις.
Δε χρειάζεται να λες μεγάλες κουβέντες για να με πείσεις. Ξέρω πια πώς τίποτα από αυτά δε θα γίνει. Αλήθεια όταν αφιερώνεις λίγα λεπτά για να μου μιλήσεις το κάνεις επειδή με λυπάσαι ή επειδή νιώθεις τύψεις; Μήπως για να μη χάσεις μία από τις καβάτζες σου;
Σε τρομάζω; Γιατί μένω αφού ξέρω, θα μου πεις; Μένω γιατί κατά βάθος ένα φεγγάρι σε πίστεψα. Ξέρεις δε με νοιάζει που κάνουμε σεξ και αφού μ' εξεφτελίσεις φεύγεις για να κοιμηθείς αγκαλιά με την άλλη. Όχι, με νοιάζει που πίστεψα ότι είχαμε κάτι ξεχωριστό. Που ένιωθα ότι ταιριάζαμε απόλυτα, που πίστεψα ότι με αγαπούσες. Δε σου ζήτησα ποτέ να μου δώσεις όλα αυτά τα αισθήματα, όμως, με αφέλεια μου τα έδινες. Και με κατάντησες παρανοϊκή. Γιατί ήταν απλά λόγια και αισθήματα της στιγμής.
Και τώρα μπορείς να φύγεις. Δε θα σ' ενοχλήσω ποτέ ξανά. Δε θα σου ζητήσω ποτέ ξανά να 'ρθείς. Μην ανησυχείς και μη νιώθεις πια τύψεις. Δεν τα 'χω μαζί σου κι ας φαίνεται έτσι. Με τον εαυτό μου τα έχω που έκανε λάθος. Ήσουν τελικά σαν όλους τους άλλους κι ας νόμιζα ότι ήσουν κάτι καλύτερο. Όχι, κανείς δε μου έκανε μεγαλύτερο κακό από σένα, όμως, ήταν επειδή σε άφησα. Βρήκες έδαφος και πάτησες.
Ήθελα ν' ακούσω την αλήθεια από σένα. Γι' αυτό σε πίεζα μέχρι να σπάσεις. Ήθελα να παραδεχτείς ότι με κοροϊδεψες και μετά να πεις αυτό το συγνώμη που θα με λύτρωνε. Τώρα χώνεψα ότι δεν είσαι άνδρας αρκετά για να το κάνεις. Μόνο που ξέρω πώς κάποτε η ζωή θα στο ανταποδώσει κι ελπίζω να είμαι ζωντανή μόνο και μόνο για να σε δω να πέφτεις όπως έπεσα κι εγώ όταν αλύπητα με διέλυες.
Πράξια Αρέστη, Pillowfights.gr
Απόψε ίσως και να σοκαριστείς, ίσως και να εξαφανιστείς μια και καλή. Όμως, από ψέματα χόρτασα και θέλω να δω πώς θα τα πας με την αλήθεια, αν και είμαι σχεδόν σίγουρη ότι θα το βάλεις στα πόδια.
Λοιπόν, ας μην κοροϊδευόμαστε πια. Ερχόσουν εδώ γιατί ήθελες απλά να ξεφύγεις για λίγο. Ποτέ δε μ' αγάπησες και ποτέ δε νοιάστηκες. Ερχόσουν για να βγάλεις λίγα από τα απωθημένα σου, αυτά που μαζί της δεν μπορούσες. Αυτή τη σέβεσαι, την ακούς, τρέχεις να της απαντήσεις το τηλέφωνο. Εμένα δε με υπολογίζεις καν. Αν φύγω θα σου κάνω μεγάλη ευκολία και εύκολα θα με αντικαταστήσεις.
Δε χρειάζεται να λες μεγάλες κουβέντες για να με πείσεις. Ξέρω πια πώς τίποτα από αυτά δε θα γίνει. Αλήθεια όταν αφιερώνεις λίγα λεπτά για να μου μιλήσεις το κάνεις επειδή με λυπάσαι ή επειδή νιώθεις τύψεις; Μήπως για να μη χάσεις μία από τις καβάτζες σου;
Σε τρομάζω; Γιατί μένω αφού ξέρω, θα μου πεις; Μένω γιατί κατά βάθος ένα φεγγάρι σε πίστεψα. Ξέρεις δε με νοιάζει που κάνουμε σεξ και αφού μ' εξεφτελίσεις φεύγεις για να κοιμηθείς αγκαλιά με την άλλη. Όχι, με νοιάζει που πίστεψα ότι είχαμε κάτι ξεχωριστό. Που ένιωθα ότι ταιριάζαμε απόλυτα, που πίστεψα ότι με αγαπούσες. Δε σου ζήτησα ποτέ να μου δώσεις όλα αυτά τα αισθήματα, όμως, με αφέλεια μου τα έδινες. Και με κατάντησες παρανοϊκή. Γιατί ήταν απλά λόγια και αισθήματα της στιγμής.
Και τώρα μπορείς να φύγεις. Δε θα σ' ενοχλήσω ποτέ ξανά. Δε θα σου ζητήσω ποτέ ξανά να 'ρθείς. Μην ανησυχείς και μη νιώθεις πια τύψεις. Δεν τα 'χω μαζί σου κι ας φαίνεται έτσι. Με τον εαυτό μου τα έχω που έκανε λάθος. Ήσουν τελικά σαν όλους τους άλλους κι ας νόμιζα ότι ήσουν κάτι καλύτερο. Όχι, κανείς δε μου έκανε μεγαλύτερο κακό από σένα, όμως, ήταν επειδή σε άφησα. Βρήκες έδαφος και πάτησες.
Ήθελα ν' ακούσω την αλήθεια από σένα. Γι' αυτό σε πίεζα μέχρι να σπάσεις. Ήθελα να παραδεχτείς ότι με κοροϊδεψες και μετά να πεις αυτό το συγνώμη που θα με λύτρωνε. Τώρα χώνεψα ότι δεν είσαι άνδρας αρκετά για να το κάνεις. Μόνο που ξέρω πώς κάποτε η ζωή θα στο ανταποδώσει κι ελπίζω να είμαι ζωντανή μόνο και μόνο για να σε δω να πέφτεις όπως έπεσα κι εγώ όταν αλύπητα με διέλυες.
Πράξια Αρέστη, Pillowfights.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου