Δημοτικό ποίημα: Επιτάφιος Θρήνος

Ω γλυκύ μου έαρ,

γλυκότατόν μου τέκνον,
πού έδυσου το κάλλος;
Η δάμαλις τον μόσχον,
εν ξύλω κρεμασθέντα,
ηλάλαζεν ορώσα.
Ω φως των οφθαλμών μου,
γλυκύτατόν μουτέκνον,
πώς τάφω νυν καλύπτη;