H ζωή είναι αλήθεια ένα δώρο από μόνη της. Κάποιοι είναι πιο τυχεροί από κάποιους άλλους και έχουν τις δυνατότητες στη χώρα ή στην οικογένεια και το περιβάλλον που γεννιούνται να παλέψουν για να αξιοποιήσουν αυτό το δώρο κατάλληλα. Σε κάποιους οι συνθήκες δεν επιτρέπουν παρά να έχουν τα βασικά και οι πολύ άτυχοι χάνουν αυτό το δώρο πολύ νωρίς.
Όσοι ανήκουν στην πρώτη κατηγορία είναι οι πιο τυχεροί, χωρίς όμως να το συνειδητοποιούν πάντα. Ο άνθρωπος είναι εκ φύσεως άπληστος και δεν χορταίνει εύκολα. Δεν ικανοποιείται εύκολα και θέλει συνεχώς περισσότερα. Όμως είναι κι αυτό μέρος του αγώνα της ζωής, αν δεν γίνεται με αθέμιτα μέσα και αν δεν προκαλεί στον ίδιο και στους γύρω του μία απελπιστική κατάσταση.
Η ζωή είναι ένας αγώνας. Είναι μία διαρκής πάλη με τον εαυτό μας, την κοινωνία, με τα θέλω και τα πρέπει. Σχεδόν τίποτα δεν έρχεται εύκολα κι αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να μας γίνεται κίνητρο κι όχι να λειτουργεί ως ανασταλτικός παράγοντας.
"Όλα είναι δύσκολα γι' αυτό πρέπει να γίνομαι όλο και πιο δυνατός για να μπορώ να αντεπεξέλθω στα καθημερινά προβλήματα, επαγγελματικά και προσωπικά". Αυτός θα πρέπει να είναι ο σωστός τρόπος σκέψης μας. Είναι ο μοναδικός τρόπος σκέψης γι' αυτόν που θέλει να επιβιώσει και να έχει μία καλύτερη ζωή. Να μπορεί να δουλεύει, να κουράζεται και να κάνει θυσίες για να μπορεί να απολαμβάνει αυτές τις λίγες χαρούμενες στιγμές όταν είναι με την οικογένειά του, όταν απολαμβάνει ένα καφέ ή μια βόλτα με αγαπημένα του πρόσωπα, όταν ταξιδεύει με τις οικονομίες του, όταν κάνει τα ψώνια του τις γιορτές κλπ.
Σκεφτείτε μόνο αν περνούσαμε όλη μας τη ζωή σε μόνιμες διακοπές. Ωραία θα ήταν, αν και κάποτε θα καταντούσε βαρετό. Όμως και πάλι θα ψάχναμε να κάνουμε κάτι που μας αρέσει, να δημιουργήσουμε, να έχουμε ανταπόκριση από τον κόσμο, να κτίσουμε κάτι για να το δούμε να ευδοκιμεί. Είναι στην φύση του ανθρώπου να μάχεται και ο καθένας έχει τη δική του μάχη να δώσει, πρώτα μέσα του. Ακόμη και ο πιο πλούσιος άνθρωπος στον πλανήτη. Όλοι έχουν την ανάγκη να νιώθουν χρήσιμοι και πολύτιμοι. Όλοι θέλουν ένα σκοπό να υπηρετούν. Για κάποιους είναι η φήμη και τα λεφτά, για άλλους η τέχνη ή η δράση και για άλλους η προσφορά.
Οι αναποδιές της ζωής θα πρέπει να μας παίρνουν από κάτω μόνο για λίγο. Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Άμα η ζωή σου έχει δώσει τα πιο δυνατά όπλα: το μυαλό σου, το σώμα σου αρτιμελές, την προσωπικότητά σου και συ αντί να τα αξιοποιείς, τα χαραμίζεις είναι μεγάλη αδικία. Αδικία γι' αυτόν που θα τα ήθελε και δεν τα έχει.
Η τεμπελιά είναι αδικαιολόγητη. Είναι αυτοκαταστροφική. Η άρνηση να σηκωθεί κάποιος το πρωί για να παλέψει, να βρει δουλειά ή να δουλέψει, να δημιουργήσει ή να μάθει ισοδυναμεί με την άρνηση για να ζήσει. Οι δικαιολογίες είναι αδικαιολόγητες. Το να κλειστείς στο σπίτι σου και να περιμένεις από τους άλλους να σε βοηθούν επειδή όλα εκεί έξω είναι δύσκολα είναι δείγμα εγωισμού και αχαριστίας, αλλά παράλληλα και δείγμα κατάθλιψης.
Αν ζηλεύεις τους επιτυχημένους, τότε να ξέρεις δεν έφτασαν τυχαία εκεί. Δεν πάτησαν απλά ένα κουμπί και βρέθηκαν πλούσιοι. Ακόμη κι αυτοί που τα βρήκαν έτοιμα πρέπει να παλέψουν για να τα κρατήσουν. Ούτε η επιτυχία και τα λεφτά δεν ισοδυναμούν με την ευτυχία. Μη σε ξεγελούν τα φλας και τα ψεύτικα χαμόγελα. Να ζηλεύεις αυτούς που παλεύουν κάθε μέρα και αγαπούν τη ζωή, όσα λίγα κι αν έχουν. Αυτούς που βρήκαν στην ευτυχία σε όσα έχουν και δεν το βάζουν ποτέ κάτω, έστω κι αν για λίγο λυγίσουν.
Να αγαπήσεις τον εαυτό σου για να μπορέσεις να τον βοηθήσεις και ν' αγαπήσεις τη ζωή σου με τα όσα λίγα κι αν διαθέτεις. Να αγαπήσεις τον αγώνα σου και να προσπαθείς συνεχώς να γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος και καλύτερος σε αυτό που επέλεξες να κάνεις, έστω και αν πρέπει να ξεκινήσεις από τα πιο χαμηλά, έστω κι αν είσαι τηλεφωνήτρια σε φαστφουντάδικο. Ό,τι κάνεις να το κάνεις καλά και με την ψυχή σου και να ψάχνεις πάντα γι' αυτά που σου αξίζουν. Για τις επόμενες μάχες που θέλεις να δώσεις.
Όσοι ανήκουν στην πρώτη κατηγορία είναι οι πιο τυχεροί, χωρίς όμως να το συνειδητοποιούν πάντα. Ο άνθρωπος είναι εκ φύσεως άπληστος και δεν χορταίνει εύκολα. Δεν ικανοποιείται εύκολα και θέλει συνεχώς περισσότερα. Όμως είναι κι αυτό μέρος του αγώνα της ζωής, αν δεν γίνεται με αθέμιτα μέσα και αν δεν προκαλεί στον ίδιο και στους γύρω του μία απελπιστική κατάσταση.
Η ζωή είναι ένας αγώνας. Είναι μία διαρκής πάλη με τον εαυτό μας, την κοινωνία, με τα θέλω και τα πρέπει. Σχεδόν τίποτα δεν έρχεται εύκολα κι αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να μας γίνεται κίνητρο κι όχι να λειτουργεί ως ανασταλτικός παράγοντας.
"Όλα είναι δύσκολα γι' αυτό πρέπει να γίνομαι όλο και πιο δυνατός για να μπορώ να αντεπεξέλθω στα καθημερινά προβλήματα, επαγγελματικά και προσωπικά". Αυτός θα πρέπει να είναι ο σωστός τρόπος σκέψης μας. Είναι ο μοναδικός τρόπος σκέψης γι' αυτόν που θέλει να επιβιώσει και να έχει μία καλύτερη ζωή. Να μπορεί να δουλεύει, να κουράζεται και να κάνει θυσίες για να μπορεί να απολαμβάνει αυτές τις λίγες χαρούμενες στιγμές όταν είναι με την οικογένειά του, όταν απολαμβάνει ένα καφέ ή μια βόλτα με αγαπημένα του πρόσωπα, όταν ταξιδεύει με τις οικονομίες του, όταν κάνει τα ψώνια του τις γιορτές κλπ.
Σκεφτείτε μόνο αν περνούσαμε όλη μας τη ζωή σε μόνιμες διακοπές. Ωραία θα ήταν, αν και κάποτε θα καταντούσε βαρετό. Όμως και πάλι θα ψάχναμε να κάνουμε κάτι που μας αρέσει, να δημιουργήσουμε, να έχουμε ανταπόκριση από τον κόσμο, να κτίσουμε κάτι για να το δούμε να ευδοκιμεί. Είναι στην φύση του ανθρώπου να μάχεται και ο καθένας έχει τη δική του μάχη να δώσει, πρώτα μέσα του. Ακόμη και ο πιο πλούσιος άνθρωπος στον πλανήτη. Όλοι έχουν την ανάγκη να νιώθουν χρήσιμοι και πολύτιμοι. Όλοι θέλουν ένα σκοπό να υπηρετούν. Για κάποιους είναι η φήμη και τα λεφτά, για άλλους η τέχνη ή η δράση και για άλλους η προσφορά.
Οι αναποδιές της ζωής θα πρέπει να μας παίρνουν από κάτω μόνο για λίγο. Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Άμα η ζωή σου έχει δώσει τα πιο δυνατά όπλα: το μυαλό σου, το σώμα σου αρτιμελές, την προσωπικότητά σου και συ αντί να τα αξιοποιείς, τα χαραμίζεις είναι μεγάλη αδικία. Αδικία γι' αυτόν που θα τα ήθελε και δεν τα έχει.
Η τεμπελιά είναι αδικαιολόγητη. Είναι αυτοκαταστροφική. Η άρνηση να σηκωθεί κάποιος το πρωί για να παλέψει, να βρει δουλειά ή να δουλέψει, να δημιουργήσει ή να μάθει ισοδυναμεί με την άρνηση για να ζήσει. Οι δικαιολογίες είναι αδικαιολόγητες. Το να κλειστείς στο σπίτι σου και να περιμένεις από τους άλλους να σε βοηθούν επειδή όλα εκεί έξω είναι δύσκολα είναι δείγμα εγωισμού και αχαριστίας, αλλά παράλληλα και δείγμα κατάθλιψης.
Αν ζηλεύεις τους επιτυχημένους, τότε να ξέρεις δεν έφτασαν τυχαία εκεί. Δεν πάτησαν απλά ένα κουμπί και βρέθηκαν πλούσιοι. Ακόμη κι αυτοί που τα βρήκαν έτοιμα πρέπει να παλέψουν για να τα κρατήσουν. Ούτε η επιτυχία και τα λεφτά δεν ισοδυναμούν με την ευτυχία. Μη σε ξεγελούν τα φλας και τα ψεύτικα χαμόγελα. Να ζηλεύεις αυτούς που παλεύουν κάθε μέρα και αγαπούν τη ζωή, όσα λίγα κι αν έχουν. Αυτούς που βρήκαν στην ευτυχία σε όσα έχουν και δεν το βάζουν ποτέ κάτω, έστω κι αν για λίγο λυγίσουν.
Να αγαπήσεις τον εαυτό σου για να μπορέσεις να τον βοηθήσεις και ν' αγαπήσεις τη ζωή σου με τα όσα λίγα κι αν διαθέτεις. Να αγαπήσεις τον αγώνα σου και να προσπαθείς συνεχώς να γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος και καλύτερος σε αυτό που επέλεξες να κάνεις, έστω και αν πρέπει να ξεκινήσεις από τα πιο χαμηλά, έστω κι αν είσαι τηλεφωνήτρια σε φαστφουντάδικο. Ό,τι κάνεις να το κάνεις καλά και με την ψυχή σου και να ψάχνεις πάντα γι' αυτά που σου αξίζουν. Για τις επόμενες μάχες που θέλεις να δώσεις.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου