Μονό στιγμές ήταν η σχέση μας. Στιγμές που διακόπτονταν πάντα απότομα και σύντομα, στιγμές χωρίς συνέχεια και χωρίς κανένα συνδετικό κρίκο μεταξύ τους. Μόνο το συναίσθημα ήταν πάντα εκεί πιο δυνατό λες και δεν είχαμε αποχωριστεί ποτέ. Τόσες πολλές μικρές απρόσμενες στιγμές, πεταμένες από δω και κει, σκορπισμένες σε αναμονές, καβγάδες και δάκρυα. Ήταν οι δικές μας στιγμές και είναι οι μόνες που μου έχουν απομείνει από σένα.
Όταν οι άνθρωποι χωρίζουν και αλλάζουν πορείες το μόνο που τους ενώνει είναι το κοινό τους παρελθόν. Κι εγώ το μόνο που έχω πια από σένα είναι εκείνες οι στιγμές, γι' αυτό θέλω πολύ να είναι αληθινές. Έχω ανάγκη να ξέρω αν μ' αγάπησες έστω και λίγο. Αν σκέφτηκες ποτέ πώς θα ήταν η ζωή σου μαζί μου, αν με είδες σαν δικό σου άνθρωπο όπως σε έβλεπα εγώ, αντί για κάτι το τόσο ασήμαντο ή τόσο λάθος. Έχω ανάγκη ν' ακούσω ότι ήμουν για σένα αρκετή.
Κι αν επιλέξεις γι' ακόμη μια φορά να με πληγώσεις μπορείς να ξαναπείς ότι δεν ένιωσες ποτέ τίποτα για μένα. Ότι ήμουν μία στις πολλές. Ξέρεις που να χτυπήσεις για να μ' αποτελειώσεις και το κάνεις πια πολύ καλά! Τουλάχιστον καρδιά μου την ώρα που θα χτυπάς φρόντισε να είσαι ειλικρινής κι όχι από εγωισμό και μόνο. Κρίμα δεν είναι να σκοτώνεις ό,τι πιο πολύ στον κόσμο αγάπησα για ένα εγωισμό; Κρίμα δεν είναι να μου πάρεις όλες τις στιγμές μας απλά και μόνο για να πεις ότι νίκησες; Έχω ήδη χάσει τη μέρα που σ' έχασα. Είσαι ήδη νικητής. Άσε κάτι και για μένα, να 'χω κάτι για να σπάζω λίγο τη σιωπή σου.
Και θέλω να τις θυμάσαι όπως τις θυμάμαι κι εγώ, γι' αυτό ενοχλώ τη σιωπή σου σε απρόσμενους χρόνους. Θέλω να τις θυμάσαι μα πάνω όλα ξέρεις τι θέλω; Θέλω να ξέρω αν ήταν αληθινές. Αν ένιωθες κι εσύ όπως κι εγώ. Δε με νοιάζει τι κάνεις τώρα, σε ποιες αγκαλιές βρίσκεις παρηγοριά και σε πιο ηδονές σβήνεις τον πόθο σου, γιατί εδώ δεν είμαι εκεί. Εσύ επέλεξες να μην είμαι εκεί και το σεβάστηκα. Όμως, με νοιάζει να μου πεις ότι αυτό που είχαμε ήταν αληθινό. Ότι ήμουν τα πάντα για σένα κάθε φορά που με κρατούσες κι ότι το μυαλό σου ήταν μόνο σε μας. Θέλω να ξέρω ότι ήμουν η μόνη σου απόδραση και φυλακή, η μόνη σου ηρεμία και βάσανο.
Όταν οι άνθρωποι χωρίζουν και αλλάζουν πορείες το μόνο που τους ενώνει είναι το κοινό τους παρελθόν. Κι εγώ το μόνο που έχω πια από σένα είναι εκείνες οι στιγμές, γι' αυτό θέλω πολύ να είναι αληθινές. Έχω ανάγκη να ξέρω αν μ' αγάπησες έστω και λίγο. Αν σκέφτηκες ποτέ πώς θα ήταν η ζωή σου μαζί μου, αν με είδες σαν δικό σου άνθρωπο όπως σε έβλεπα εγώ, αντί για κάτι το τόσο ασήμαντο ή τόσο λάθος. Έχω ανάγκη ν' ακούσω ότι ήμουν για σένα αρκετή.
Κι αν επιλέξεις γι' ακόμη μια φορά να με πληγώσεις μπορείς να ξαναπείς ότι δεν ένιωσες ποτέ τίποτα για μένα. Ότι ήμουν μία στις πολλές. Ξέρεις που να χτυπήσεις για να μ' αποτελειώσεις και το κάνεις πια πολύ καλά! Τουλάχιστον καρδιά μου την ώρα που θα χτυπάς φρόντισε να είσαι ειλικρινής κι όχι από εγωισμό και μόνο. Κρίμα δεν είναι να σκοτώνεις ό,τι πιο πολύ στον κόσμο αγάπησα για ένα εγωισμό; Κρίμα δεν είναι να μου πάρεις όλες τις στιγμές μας απλά και μόνο για να πεις ότι νίκησες; Έχω ήδη χάσει τη μέρα που σ' έχασα. Είσαι ήδη νικητής. Άσε κάτι και για μένα, να 'χω κάτι για να σπάζω λίγο τη σιωπή σου.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου