Μέσα Ιουνίου, οι θερμοκρασίες φθάνουν τους 40 βαθμούς Κελσίου, ημέρα Κυριακή και μία καλοκαιρινή εξόρμηση επιβάλλεται. Μπαίνουμε στο μικρό μας hashbag αυτοκίνητο χωρίς να είμαστε σίγουροι για το που θα καταλήξουμε, όμως από την Κοιλάδα Σολέας δύσκολο να φθάσεις σε παραλία σε λιγότερο από μία ώρα. Παρόλο που η υπέροχη παραλία του Ξερού είναι παραδίπλα, τα τούρκικα συρματοπλέγματα δεν επιτρέπουν την πρόσβαση.
Έτσι, αποφασίζουμε να περάσουμε τα κατεχόμενα και να πάμε στον Πύργο Τυλληρίας, στην αγαπημένη και καθαρή θάλασσα του Ωμέγα με το μαγευτικό ηλιοβασίλεμα. Οι εικόνες που ακολουθούν μας δείχνουν την όμορφη διαδρομή που ξεκινούσε από τον ελεύθερο Αστρομερίτη, προχωρούσε στον κατεχόμενο. Μετά Λεύκα και Ξερό. Είμαστε τόσο κοντά από το σπίτι μας κι όμως τόσο μακριά.
H παραλιακή διαδρομή του Ξερού
Μία παλιά και μεγάλη αποβάθρα στη θάλασσα του Ξερού
Το Χωριό του Ξερού
Ένα από τα μεγάλα τζαμιά της περιοχής
Νοσταλγική εικόνα ήταν το εγκαταλελειμμένο πολύχρωμο, μικρό λεωφορείο
Εγκαταλελειμμένο χωριό στη νεκρή ζώνη λίγο πριν τον Πύργο
Παλιό και εγκαταλελειμμένο καφενείο στον Πύργο Τυλληρίας
Ήπιαμε τον καφέ μας στο By the sea cafe, στον Πύργο Τυλληρίας που βρίσκεται στην άλλη άκρη του χωριού
Η θάλασσα Ωμέγα στον Πύργο Τυλληρίας
Τα κρυστάλλινα νερά της θάλασσας Ωμέγα
Το βράδυ μας βρήκε στη θάλασσα με το μαγικό ηλιοβασίλεμα πίσω μας
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου