Εγχειρίδιο βλακείας!

Δεν είναι μία, δεν είναι δύο, δεν είναι τρεις φορές που το έχω παρατηρήσει! Και δεν είναι ένα αλλά πολλά! Είπα να μη μιλήσω, να μην το κάνω θέμα αλλά δεν πάει άλλο! Μπερδευτήκατε είπατε; Όχι, δεν τρελάθηκα! Για την βλακεία, λέω, που μας κοπανάει σ’ αυτό το σαν μια κουτσουλιά τοπάκι! Τι εννοώ; Μα είναι δυνατόν το μυαλό μας ως λαός τόσο περιορισμένες δυνατότητες να έχει; Είναι ποτέ μπορετό μόνο τη βλακώδη συμπεριφορά να προάγει;

Πάω που λέτε στο πλησιέστερο φουρνάρικο και εξαγριώνομαι πρωινιάτικα με την κυπριακή νοοτροπία του «φέρε μου το ψωμί, το γάλα και τα κρουασάν των μωρών μέσα στο αυτοκίνητο τώρα»! Μα είναι ποτέ δυνατόν οι χώροι στάθμευσης να μην χρησιμοποιούνται ποτέ και να βλέπεις όλων των ειδών τα αμάξια σε όλων των ειδών τις κάθετες, οριζόντιες, διαγώνιες και δεν ξέρω ’γω ποιες άλλες θέσεις όχι μόνο ακριβώς έξω από το μαγαζί αλλά κολλητά στις τζαμαρίες και τόσο ασφυκτικά σταθμευμένα που να μη χωράει να κατέβει ο κακομαθημένος στην ευκολία Κύπριος; Το θέαμα είναι ακόμα πιο γελοίο στις περιπτώσεις που οι κατά τα άλλα «έξυπνοι» συμπολίτες μου τσουγκράνε τις Μπε μπε και τα Άουντί τους! Βέβαια, έξω από το φούρνο ατύχημα και ζητάνε και τα ρέστα από πάνω! Κι αρχίζουν τα φαγώματα, τα «εγώ ήρθα πρώτος», «ας πρόσεχες» ή τα ανεκδιήγητα «ποιος σου έδωσε το δίπλωμα ρε, που ούτε να παρκάρεις δεν μπορείς;»!!!!

Μετά είναι και το άλλο. Κάδοι, χιλιάδες κάδοι μαζεύτηκαν σ’ αυτόν τον τόπο! Mα τι καμπάνιες, τι χρηματοδοτήσεις, τι ανακυκλώσεις, τι διαφημίσεις, τι εκστρατείες… τίποτα! Διότι αγαπητοί μου, μόνο στην εναλία γη Κύπρο θα αντικρίσεις το «απείρου κάλλους» και μοναδικό προς βράβευση με χρυσό βατόμουρο βλακείας το φαινόμενο όοοοοοοοοοοοοοοοοοοολων των σκουπιδιών όχι απλά έξω από τον κάδο αλλά γύρω γύρω από αυτόν! Μάλιστα! Διότι ο κατά τα άλλα πλέον εξευγενισμένος, προχώ, με κάποια θεσούλα, σπιτάκι, αυτοκινητάκι, μαρκέ ρουχάκια, σενιέ πενιέ αρωματισμένος Κύπριος βαριέται να στοχεύσει σωστά! Ή απλά θεωρεί ότι καλό είναι και το «κοντά το έβαλα»! Ή πάλι να δοκιμάζει τις δυνατότητες του ίδιου του κάδου! «Θα μπορέσει άραγε με κάποιο μαγικό τρόπο να το απορροφήσει;»!!! Παραδεχτείτε το, είμαστε όχι μόνο περιβαλλοντικά αλλά και συμπεριφορικά άξεστοι!!!    

Θέλετε κι άλλα για να πειστείτε; Εγώ ξέρω πως οι πινακίδες στους δρόμους είναι ένας επικοινωνιακός κώδικας μέσω του οποίου ενημερωνόμαστε πού στο καλό πάμε, πόσα χιλιόμετρα μας απομένουν για τον προορισμό μας, πού να κατευθυνθούμε και όλα τα συναφή. Σε καμία πάντως άλλη χώρα των ομολογουμένως λίγων ταξιδιών που έκανα η άμοιρη δεν είδα να τις βανδαλίζουν, να τις ψεκάζουν με όλων των λογιών χρωμάτων σπρέυ, να τις μουντζώνουν, να τις αλλοιώνουν και ουαί και αλίμονο να σχηματίζουν σ’ αυτές -αν είναι ποτέ δυνατόν, γυναίκες όλες του κόσμου νιώστε με!!!- το περιφανές ανδρικό μόριο!!! Ή κομπλεξικοί είμαστε ή κάλλο στον εγκέφαλο έχουμε που χρήζει άμεσης αφαίρεσης ή απλά μας δέρνει ένας τεράστιος ογκόλιθος βλακείας! Καταλάβατε τώρα για ποια πράγματα μιλάω; Για όλα εκείνα που μόνο ο διαστρεβλωμένος από «υπερεφυία» κυπριακός εγκέφαλος μπορεί να σκεφτεί και που για την πλοήγησή του χρειάζεσαι απαραιτήτως εγχειρίδιο βλακείας!!!    

Της Μαρίας Ξενοφώντος