Όλα ήταν προσωρινά. Όλα για λίγο.
Οι στιγμές μας, όσα ένιωσες, όσα μου υποσχέθηκες.
Σου έλεγα μην μου δίνεις υποσχέσεις που δεν μπορείς να εκπληρώσεις. Δεν είναι απαραίτητο. Μπορώ να σε αγαπώ και χωρίς να δίνεις τίποτα. Κι εσύ μου θύμωνες.
Σου έλεγα μην με προδόσεις και μου 'λέγες ποτέ.
Σου έλεγα σ' αγαπώ μην με πληγώσεις, μην εξαφανιστείς χωρίς εξηγήσεις, χωρίς αντίο και με έπαιρνες αγκαλιά.
Σου έλεγα μη μ' αφήνεις απ' έξω. Δες με σαν δικό σου ανθρώπο όπως σε βλέπω εγώ. Μίλα μου ειλικρινά και θα καταλάβω. Μα έριχνες το ένα ψέμα πάνω στο άλλο, απομακρυνόσουν όλο και περισσότερο, μιλούσες όλο και λιγότερο.
Σου έλεγα πως όλα αυτά που νιώθεις και λες είναι μόνο προσωρινά, το ξέρω θα με αφήσεις. Σε ξέρω! Και μου' κλεινες το στόμα με φιλιά.
Κι ύστερα όλα τα αρνήθηκες. Εμένα, εμάς, τη φιλία μας, τα λόγια, τις υποσχέσεις. Είπες πως είμαι τρελή, πως σε ενοχλώ. Και τρελάθηκα έχεις δίκαιο. Τρελάθηκα γιατί άλλαζαν όλα συνεχώς χωρίς να ξέρω τους λόγους. Με παράτησες τόσο ψυχρά όσο πίστευα κι όμως και πάλι δεν μπόρεσα να το αντιμετώπισω. Όχι, δεν είναι ο έρωτας. Είναι που κάθε φορά που γελούσαμε μαζί νόμιζα ότι νοιαζόσουν. Είναι που πίστευα ότι εγώ έφταιγα που σε έχανα. Είναι που τα έριχνα όλα στον εαυτό μου για να σε αθωώσω.
Τώρα πήρες αυτό που ήθελες; Δεν σου ζητώ να μιλήσεις. Δεν σου ζητώ να πάμε για καφέ. Δεν σου ζητώ να είμαστε φίλοι... Κρατώ στάση σιγής...
Θυμάσαι άραγε πως κάποτε ήμουν ευπρόσδεκτη στη ζωή σου; Θυμάσαι που ήθελες να με δεις; Πού με έψαχνες όταν περνούσαν οι μέρες χωρίς να σου στείλω μήνυμα; Θυμάσαι που ζήλευες; Όλα αυτά το ξέρω δεν σημαίνουν πως μ' αγαπήσες. Τώρα είμαι σίγουρη. Γι' αυτό σε αφήνω να ζήσεις χωρίς εμένα. Το περίμενα ότι κάποια μέρα θα μου το ζητούσες, όμως δεν πρόλαβα ποτέ να προετοιμαστώ κατάλληλα. Μακάρι να μην το έκανες με τόσο άσχημο τρόπο.
Κι αν σε βολεύει να πιστεύεις ότι δε σ'αγάπησα ποτέ, αν σε βολεύει να πιστεύεις όλα αυτά για μένα που έλεγες τότε να τα πιστεύεις μικρό μου. Αρκεί να νιώθεις καλά! Άσε σε μένα το βάρος αυτού του χωρισμού. Θα δεχθώ τις ευθύνες για όλα όσα μου καταλογίζεις. Είμαι όλα αυτά που πιστεύεις και πολλά περισσότερα. Στο επιβεβαίωνω τώρα εδώ. Και τώρα φύγε για πάντα όπως έμελλε κι άσε με μένα να μετρώ τις ωραίες στιγμές.
Ήταν εξάλλου τόσο λίγες και προσωρίνες...
Οι στιγμές μας, όσα ένιωσες, όσα μου υποσχέθηκες.
Σου έλεγα μην μου δίνεις υποσχέσεις που δεν μπορείς να εκπληρώσεις. Δεν είναι απαραίτητο. Μπορώ να σε αγαπώ και χωρίς να δίνεις τίποτα. Κι εσύ μου θύμωνες.
Σου έλεγα μην με προδόσεις και μου 'λέγες ποτέ.
Σου έλεγα σ' αγαπώ μην με πληγώσεις, μην εξαφανιστείς χωρίς εξηγήσεις, χωρίς αντίο και με έπαιρνες αγκαλιά.
Σου έλεγα μη μ' αφήνεις απ' έξω. Δες με σαν δικό σου ανθρώπο όπως σε βλέπω εγώ. Μίλα μου ειλικρινά και θα καταλάβω. Μα έριχνες το ένα ψέμα πάνω στο άλλο, απομακρυνόσουν όλο και περισσότερο, μιλούσες όλο και λιγότερο.
Σου έλεγα πως όλα αυτά που νιώθεις και λες είναι μόνο προσωρινά, το ξέρω θα με αφήσεις. Σε ξέρω! Και μου' κλεινες το στόμα με φιλιά.
Κι ύστερα όλα τα αρνήθηκες. Εμένα, εμάς, τη φιλία μας, τα λόγια, τις υποσχέσεις. Είπες πως είμαι τρελή, πως σε ενοχλώ. Και τρελάθηκα έχεις δίκαιο. Τρελάθηκα γιατί άλλαζαν όλα συνεχώς χωρίς να ξέρω τους λόγους. Με παράτησες τόσο ψυχρά όσο πίστευα κι όμως και πάλι δεν μπόρεσα να το αντιμετώπισω. Όχι, δεν είναι ο έρωτας. Είναι που κάθε φορά που γελούσαμε μαζί νόμιζα ότι νοιαζόσουν. Είναι που πίστευα ότι εγώ έφταιγα που σε έχανα. Είναι που τα έριχνα όλα στον εαυτό μου για να σε αθωώσω.
Τώρα πήρες αυτό που ήθελες; Δεν σου ζητώ να μιλήσεις. Δεν σου ζητώ να πάμε για καφέ. Δεν σου ζητώ να είμαστε φίλοι... Κρατώ στάση σιγής...
Θυμάσαι άραγε πως κάποτε ήμουν ευπρόσδεκτη στη ζωή σου; Θυμάσαι που ήθελες να με δεις; Πού με έψαχνες όταν περνούσαν οι μέρες χωρίς να σου στείλω μήνυμα; Θυμάσαι που ζήλευες; Όλα αυτά το ξέρω δεν σημαίνουν πως μ' αγαπήσες. Τώρα είμαι σίγουρη. Γι' αυτό σε αφήνω να ζήσεις χωρίς εμένα. Το περίμενα ότι κάποια μέρα θα μου το ζητούσες, όμως δεν πρόλαβα ποτέ να προετοιμαστώ κατάλληλα. Μακάρι να μην το έκανες με τόσο άσχημο τρόπο.
Κι αν σε βολεύει να πιστεύεις ότι δε σ'αγάπησα ποτέ, αν σε βολεύει να πιστεύεις όλα αυτά για μένα που έλεγες τότε να τα πιστεύεις μικρό μου. Αρκεί να νιώθεις καλά! Άσε σε μένα το βάρος αυτού του χωρισμού. Θα δεχθώ τις ευθύνες για όλα όσα μου καταλογίζεις. Είμαι όλα αυτά που πιστεύεις και πολλά περισσότερα. Στο επιβεβαίωνω τώρα εδώ. Και τώρα φύγε για πάντα όπως έμελλε κι άσε με μένα να μετρώ τις ωραίες στιγμές.
Ήταν εξάλλου τόσο λίγες και προσωρίνες...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου