Ξεχαστήκαμε... δεν ζούμε αληθινά

Έχουμε ξεχάσει πως είναι να αισθανόμαστε…

Έχουμε ξεχάσει πως είναι να διεκδικούμε…

Έχουμε ξεχάσει πως είναι να αγωνιζόμαστε…

Έχουμε ξεχάσει πως είναι να διασκεδάζουμε…

Έχουμε ξεχάσει πως είναι να κοινωνικοποιούμαστε…

Ένα like, ένα comment και ένα share στο facebook θεωρούνται πλέον αρκετά!!!!

Πλέον η ανθρώπινη επαφή και η πραγματική επικοινωνία παρεξηγείται.... Οι περαστικοί που λένε καλημέρα θεωρούνται τρελοί.  Όσοι επιζητούν την ανθρώπινη επαφή με μία αγκαλιά, με ένα φιλί, με ένα άγγιγμα στον ώμο ή ακόμη και τη σεξουαλική επαφή, θεωρούνται ανήθικοι και παράλογοι. Και διερωτώμαι τώρα εγώ. Πως γίνεται να φιλάς την ξύλινη εικόνα σε μία εκκλησία και να παίρνεις δύναμη και να μην μπορείς να πάρεις την ίδια δύναμη από τους ανθρώπους που έχεις γύρω σου; Η απάντηση είναι απλή. Επειδή αυτούς που αναπνέουν και περπατούν δίπλα σου τους αγνοείς. Δεν περνάς ποιοτικό χρόνο μαζί τους, δε νοιάζεσαι πραγματικά.

Είσαι ερωτευμένος κι αντί να τρέξεις στους δρόμους να το φωνάξεις, κάνεις share στο facebook!

Είσαι νέος και άνεργος κι αντί να είσαι σε «καφενέδες» ή στους δρόμους με άλλους νέους και να διεκδικείς, κάνεις share στο Facebook. (κάτι ήξερε ο Πανούσης, όταν έλεγε ότι η επανάσταση θ’ αργήσει να ‘ρθει, γιατί οι νέοι ασχολούνται με τα κινητά).

Έχεις ταλέντο, στη μουσική, στη ζωγραφική κλπ και αντί να δημιουργείς, κάνεις share στο Facebook!

Θες παρέα και αντί να βγεις, ξεκινάς συζήτηση στο facebook!

Θες ν’ αλλάξεις τον κόσμο και προσπαθείς να το κάνεις μέσα από το facebook!

Σου έχω δυσάρεστα νέα! Δε ζεις πλέον!!!

Η ζωή είναι δύσκολη ναι, αλλά γι’ αυτό είναι όμορφη. Έχει τα πάνω και τα κάτω της μα πάνω από όλα έχει τις αναμνήσεις της. Ποιο είναι το τελευταίο όμορφο πράγμα που θυμάσαι να έχεις κάνει;;; Ακόμα σκέφτεσαι;;; Πήγαινε πίσω στα φοιτητικά ή μαθητικά σου χρόνια, όταν τα παιχνίδια σήμαιναν να λερωθείς, να τσακωθείς, να ιδρώσεις… όταν οι άνδρες φλέρταραν, προσεγγίζοντας σε με αυτοπεποίθηση ή συνεσταλμένα.  Όταν τα βράδια ξημερωνόσουν με την παρέα να μιλάτε, να πίνετε και να γελάτε αντί να κάνετε like ο ένας στις φωτογραφίες του άλλου.

Το facebook είναι εύκολο ναι. Δεν χρειάζεται να κοιτάζεις τον άλλο στα μάτια για να του πεις ψέματα, όταν κλαις δε σε βλέπει κανένας, δε χρειάζεται να σηκωθείς, να ντυθείς και να βγεις για να συναντήσεις τους φίλους σου, δε χρειάζεται να είσαι κομψός και καθαρός για να φλερτάρεις μία κοπέλα, αφού δε σε βλέπει. Είναι όλα τόσο εύκολα… όμως τόσο ψεύτικα. Όταν κλείσεις την οθόνη του υπολογιστή σου και μείνεις μόνος σου, τότε νιώθεις και πάλι αυτό το μεγάλο κενό. Χάνεις τους ανθρώπους γύρω σου γιατί θεωρείς ότι μία καλημέρα στα κοινωνικά δίκτυα είναι αρκετή. Χάνεις στιγμές από τη ζωή σου, από τον πολύτιμο χρόνο σου, για να πατάς τα πλήκτρα ενός υπολογιστή, επειδή είναι τόσο εύκολο να αφεθείς… Δεν κάνεις τίποτα όμως! 

Ο πραγματικός κόσμος είναι εκεί έξω. Αφιέρωσε πιο πολλή χρόνο στα πράγματα που βλέπεις, που αγγίζεις που νιώθεις! Διεκδίκησε και αγάπα αληθινά… Άλλαξε πρώτα τον εαυτό σου και ο κόσμος θα γίνει καλύτερος!