Κάποτε πίστευα ότι όλοι αγαπούν τον έρωτα. Ότι όλοι θα ήθελαν να ερωτευτούν έστω και μια φορά στη ζωή τους και να είναι αμοιβαίο.
Ίσως κι έτσι να είναι. Κι ίσως αυτοί που λένε ότι ο έρωτας τους αφήνει αδιάφορους να είναι αυτοί που λένε ψέματα στον ίδιό τους εαυτό είτε επειδή δεν μπόρεσαν ποτέ να βρουν τον αμοιβαίο έρωτα, είτε επειδή φοβούνται τα δυνατά αισθήματα είτε επειδή κουράστηκαν εμπειρικά να περιμένουν ή είχαν άσχημες εμπειρίες απ' αυτόν.
Μπορεί να υπάρχουν όμως και οι πιο επιφανειακοί. Οι ρηχοί κι εγωιστές που βλέπουν τον Έρωτα να πλησιάζει κι αντί να γυρίζουν τον πισινό τους για να τους χτυπήσει, τον διώχνουν με αηδία. Γιατί αν τύχει και το βέλος του τους βρει, θα τους χαλάσει τα μεγάλα λογικά τους σχέδια. Λεφτά, περιουσίες, καριέρες, βόλεμα, ασφάλεια...
Ο έρωτας δεν είναι σχεδόν ποτέ ο εύκολος δρόμος για να πάρει κανείς. Γι' αυτό και πολλοί δεν αντέχουν και προτιμούν να στριμώχνουν τα αισθήματά τους σε μια γωνιά του μυαλού τους και ν' αποχωρούν παρά να μείνουν και να πολεμήσουν για ένα έρωτα. Ο έρωτας εξάλλου δεν πρέπει να μας κάνει να νιώθουμε όμορφα, τουλάχιστον τις περισσότερες στιγμές;
Αυτός, όμως, σπάνια έρχεται σε καλό timing στις ζωές μας. Κάποτε είναι και πονηρός και μας ξεγελά με διάφορα κόλπα. Μπορεί, όμως, και να μην έρθει ποτέ. Μπορεί να βλέπουμε μόνο είδωλά του κατά καιρούς και να νομίζουμε ότι ερωτευτήκαμε αλλά τον πραγματικό να μην τον συναντήσαμε ποτέ.
Μπορεί τα βέλη του Έρωτα να μην φτάνουν για όλους. Εξάλλου, δεν είναι ό,τι θέλουμε εμείς. Δεν εξαρτάται από το χέρι μας σε αυτή την περίπτωση. Δεν μπορούμε να κάνουμε σχέδια για το πότε, πώς και ποιον θα ερωτευτούμε. Αυτός έρχεται και μας βρίσκει και πολλές φορές έχω την εντύπωση ότι δεν έχει ούτε αυτός κάποιο σχέδιο.
Μάλλον, συμβαίνει εντελώς τυχαία δύο άνθρωποι να ερωτεύονται ο ένας τον άλλο και μπορεί αυτοί να μην έχουν καμία ελπίδα ή κανένα μέλλον λόγων των αντίξοων συνθηκών μέσα στις οποίες ερωτεύονται. Μπορεί ο έρωτας να είναι και μονόπλευρος. Πόσο άστοχος είναι τελικά αυτός ο μικρός διαβολικός με το αγγελικό πρόσωπο και τα άσπρα φτερά;
Υπάρχουν αυτοί που περιμένουν τον Έρωτα όλοι τους τη ζωή κι αυτός δεν τους βρίσκει ποτέ. Ή κι αν τους βρει τους βάζει σε μεγάλο πόνο. Γι' αυτό και τόσο πολλοί τον μισούν. Γι' αυτό και τόσοι άλλοι μαθαίνουν να αδιαφορούν για την απουσία του.
Μας κούρασε ο Έρωτας. Είναι άτσαλος. Είναι άστοχος. Είναι τυχαίος. Είναι απρόβλεπτος και πολλές φορές κακός. Τόσοι και τόσοι τον περιμένουν ακόμη αλλά αυτός τους γράφει στις ξανθιές του μπούκλες. Τόσοι και τόσοι προετοιμάζουν τον εαυτό τους και τη ζωή τους, περιμένοντάς τον με ανοιχτές αγκάλες, όμως, αυτός τους κοιτάζει από μακριά, χαχανίζει και τους προσπερνά.
Δεν είναι ο Έρωτας για όλους τελικά. Κανείς δεν πρέπει να ζει περιμένοντάς τον, γιατί ίσως αργήσει πολύ, ίσως και να μην έρθει ποτέ ή αν έρθει μας βάζει σε μπελάδες. Περιμένοντας τον Έρωτα μπορεί να πέσουμε σε κατάθλιψη, να κάνουμε λάθη που θα στοιχίσουν χρόνο και αξιοπρέπεια.
Πρέπει να ζούμε για τη Ζωή και όχι για τον Έρωτα. Πρέπει να ζούμε για την Αγάπη κι όχι γι'αυτό το μικρό τερατάκι που το δηλητήριό των βελών του είναι πάντα εφήμερo. Ας αφήσουμε ένα μικρό κομμάτι του εαυτού μας να τον περιμένει και να προετοιμάζεται γι' αυτόν αλλιώς θα πέσουμε στην παγίδα του να μιζεριάζουμε που είμαστε μόνοι ή που δεν τον βρίσκουμε πραγματικά.
Πράξια Αρέστη
Ίσως κι έτσι να είναι. Κι ίσως αυτοί που λένε ότι ο έρωτας τους αφήνει αδιάφορους να είναι αυτοί που λένε ψέματα στον ίδιό τους εαυτό είτε επειδή δεν μπόρεσαν ποτέ να βρουν τον αμοιβαίο έρωτα, είτε επειδή φοβούνται τα δυνατά αισθήματα είτε επειδή κουράστηκαν εμπειρικά να περιμένουν ή είχαν άσχημες εμπειρίες απ' αυτόν.
Μπορεί να υπάρχουν όμως και οι πιο επιφανειακοί. Οι ρηχοί κι εγωιστές που βλέπουν τον Έρωτα να πλησιάζει κι αντί να γυρίζουν τον πισινό τους για να τους χτυπήσει, τον διώχνουν με αηδία. Γιατί αν τύχει και το βέλος του τους βρει, θα τους χαλάσει τα μεγάλα λογικά τους σχέδια. Λεφτά, περιουσίες, καριέρες, βόλεμα, ασφάλεια...
Ο έρωτας δεν είναι σχεδόν ποτέ ο εύκολος δρόμος για να πάρει κανείς. Γι' αυτό και πολλοί δεν αντέχουν και προτιμούν να στριμώχνουν τα αισθήματά τους σε μια γωνιά του μυαλού τους και ν' αποχωρούν παρά να μείνουν και να πολεμήσουν για ένα έρωτα. Ο έρωτας εξάλλου δεν πρέπει να μας κάνει να νιώθουμε όμορφα, τουλάχιστον τις περισσότερες στιγμές;
Αυτός, όμως, σπάνια έρχεται σε καλό timing στις ζωές μας. Κάποτε είναι και πονηρός και μας ξεγελά με διάφορα κόλπα. Μπορεί, όμως, και να μην έρθει ποτέ. Μπορεί να βλέπουμε μόνο είδωλά του κατά καιρούς και να νομίζουμε ότι ερωτευτήκαμε αλλά τον πραγματικό να μην τον συναντήσαμε ποτέ.
Μπορεί τα βέλη του Έρωτα να μην φτάνουν για όλους. Εξάλλου, δεν είναι ό,τι θέλουμε εμείς. Δεν εξαρτάται από το χέρι μας σε αυτή την περίπτωση. Δεν μπορούμε να κάνουμε σχέδια για το πότε, πώς και ποιον θα ερωτευτούμε. Αυτός έρχεται και μας βρίσκει και πολλές φορές έχω την εντύπωση ότι δεν έχει ούτε αυτός κάποιο σχέδιο.
Μάλλον, συμβαίνει εντελώς τυχαία δύο άνθρωποι να ερωτεύονται ο ένας τον άλλο και μπορεί αυτοί να μην έχουν καμία ελπίδα ή κανένα μέλλον λόγων των αντίξοων συνθηκών μέσα στις οποίες ερωτεύονται. Μπορεί ο έρωτας να είναι και μονόπλευρος. Πόσο άστοχος είναι τελικά αυτός ο μικρός διαβολικός με το αγγελικό πρόσωπο και τα άσπρα φτερά;
Υπάρχουν αυτοί που περιμένουν τον Έρωτα όλοι τους τη ζωή κι αυτός δεν τους βρίσκει ποτέ. Ή κι αν τους βρει τους βάζει σε μεγάλο πόνο. Γι' αυτό και τόσο πολλοί τον μισούν. Γι' αυτό και τόσοι άλλοι μαθαίνουν να αδιαφορούν για την απουσία του.
Μας κούρασε ο Έρωτας. Είναι άτσαλος. Είναι άστοχος. Είναι τυχαίος. Είναι απρόβλεπτος και πολλές φορές κακός. Τόσοι και τόσοι τον περιμένουν ακόμη αλλά αυτός τους γράφει στις ξανθιές του μπούκλες. Τόσοι και τόσοι προετοιμάζουν τον εαυτό τους και τη ζωή τους, περιμένοντάς τον με ανοιχτές αγκάλες, όμως, αυτός τους κοιτάζει από μακριά, χαχανίζει και τους προσπερνά.
Δεν είναι ο Έρωτας για όλους τελικά. Κανείς δεν πρέπει να ζει περιμένοντάς τον, γιατί ίσως αργήσει πολύ, ίσως και να μην έρθει ποτέ ή αν έρθει μας βάζει σε μπελάδες. Περιμένοντας τον Έρωτα μπορεί να πέσουμε σε κατάθλιψη, να κάνουμε λάθη που θα στοιχίσουν χρόνο και αξιοπρέπεια.
Πρέπει να ζούμε για τη Ζωή και όχι για τον Έρωτα. Πρέπει να ζούμε για την Αγάπη κι όχι γι'αυτό το μικρό τερατάκι που το δηλητήριό των βελών του είναι πάντα εφήμερo. Ας αφήσουμε ένα μικρό κομμάτι του εαυτού μας να τον περιμένει και να προετοιμάζεται γι' αυτόν αλλιώς θα πέσουμε στην παγίδα του να μιζεριάζουμε που είμαστε μόνοι ή που δεν τον βρίσκουμε πραγματικά.
Πράξια Αρέστη
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου