Μέσα Μαϊου. Δύο βδομάδες έμειναν για να πούμε κι επίσημα ότι ήρθε το καλοκαίρι. Ήδη άρχισαν ζέστες. Θερμοκρασίες πάνω από το κανονικό για την εποχή λένε οι μετεωρολόγοι, θέλω λίγο ακόμη χειμώνα απαντάω εγώ.
Ναι, αυτός ο χειμώνας παρατράβηξε. Καταβρόχθισε σχεδόν όλη την άνοιξη. Ακόμη και οι λάτρεις της βροχής και του κρύου κουράστηκαν και ζητούσαν απεγνωσμένα από τον ήλιο να έλθει και να μείνει κι ας τους καίει του δέρμα.
Κι εγώ ήθελα λίγο χειμώνα ακόμη. Γιατί να 'ρθει το καλοκαίρι αφού θα μας βρει και πάλι χωριστά; Πόσα καλοκαίρια μετρώ χωρίς εσένα; Πόσα καλοκαίρια κάνω πώς διασκεδάζω με κομπάρσους και αδιάφορους ανθρώπους;
Λένε πώς οι άνθρωποι που μένουν κολλημένοι στο παρελθόν έχουν κάποιου είδους κατάθλιψη. Λένε πώς αυτοί που αγαπούν τον καλοκαιρινό ήλιο και τη θάλασσα είναι πιο ευτυχισμένοι. Εγώ λέω πώς όλες οι εποχές μου αρέσαν όταν τις μοιραζόμουν μαζί σου. Τώρα μου είναι αδιάφορες. Αδιάφορες μου είναι οι αμυγδαλιές που ανθίζουν την άνοιξη. Αδιάφορη η αλμύρα της θάλασσας που πέφτει στο πρόσωπό μου, αδιάφορο το δροσερό αεράκι του φθινοπώρου κι αδιάφορο το χιόνι που πέφτει το χειμώνα. Τα κοιτάζω όλα από το παράθυρό μου και τα προσπερνώ.
Και ταξιδεύω στο χρόνο... Θυμάμαι τον ήλιο που έπεφτε στο πρόσωπό σου ένα ηλιοβασίλεμα που πίναμε μπίρες στην παραλία. Εκείνο το καλοκαίρι το αγάπησα. Θυμάμαι τη βροχή που έπεφτε στο παράθυρο ενώ τα χέρια μου άγγιζαν τα δικά σου. Εκείνο τον χειμώνα τον αγάπησα. Θυμάμαι τα καφέ φύλλα που είχαν γεμίσει την πλατεία εκείνο το πρωινό του Νιόβρη που πήγαμε για κάφε. Εκείνο το φθινόπωρο ήταν το πιο όμορφο. Θυμάμαι εκείνα τα λουλούδια που μου έφερες την Κυριακή την Βαϊών για τη γιορτή μου. Εκείνη την άνοιξη τη λάτρεψα.
Ωραίο το καλοκαίρι δε λέω. Θα ήταν, όμως, πολύ πιο ωραίο αν ήξερα ότι θα το περάσουμε μαζί. Αν σε είχα δίπλα μου τα βράδια στο χωριό για να μετράμε τ' αστέρια που θα πέφτουν. Αν ξάπλωνες στο διπλανό μου κρεβατάκι στη θάλασσα κι αν χτυπούσε ξανά το τηλέφωνό μου για να μου πεις ότι θα πάμε απογευματινή βόλτα χωρίς προορισμό.
Αν θα έλθεις καλοκαίρι, που θα έλθεις, να είσαι καλό μαζί μου. Κι αν δε σε αγαπήσω τόσο να με συγχωρέσεις. Φαίνεται δεν μπορώ ν' αγαπήσω τίποτα ξανά όσο αγάπησα αυτόν. Κι αν θες κάνε μου τη χάρη να μου τον φέρεις πίσω. Κι ας είναι μόνο για λίγο. Κι ας είναι όσο κρατάει ένα καλοκαίρι.
Ναι, αυτός ο χειμώνας παρατράβηξε. Καταβρόχθισε σχεδόν όλη την άνοιξη. Ακόμη και οι λάτρεις της βροχής και του κρύου κουράστηκαν και ζητούσαν απεγνωσμένα από τον ήλιο να έλθει και να μείνει κι ας τους καίει του δέρμα.
Κι εγώ ήθελα λίγο χειμώνα ακόμη. Γιατί να 'ρθει το καλοκαίρι αφού θα μας βρει και πάλι χωριστά; Πόσα καλοκαίρια μετρώ χωρίς εσένα; Πόσα καλοκαίρια κάνω πώς διασκεδάζω με κομπάρσους και αδιάφορους ανθρώπους;
Λένε πώς οι άνθρωποι που μένουν κολλημένοι στο παρελθόν έχουν κάποιου είδους κατάθλιψη. Λένε πώς αυτοί που αγαπούν τον καλοκαιρινό ήλιο και τη θάλασσα είναι πιο ευτυχισμένοι. Εγώ λέω πώς όλες οι εποχές μου αρέσαν όταν τις μοιραζόμουν μαζί σου. Τώρα μου είναι αδιάφορες. Αδιάφορες μου είναι οι αμυγδαλιές που ανθίζουν την άνοιξη. Αδιάφορη η αλμύρα της θάλασσας που πέφτει στο πρόσωπό μου, αδιάφορο το δροσερό αεράκι του φθινοπώρου κι αδιάφορο το χιόνι που πέφτει το χειμώνα. Τα κοιτάζω όλα από το παράθυρό μου και τα προσπερνώ.
Και ταξιδεύω στο χρόνο... Θυμάμαι τον ήλιο που έπεφτε στο πρόσωπό σου ένα ηλιοβασίλεμα που πίναμε μπίρες στην παραλία. Εκείνο το καλοκαίρι το αγάπησα. Θυμάμαι τη βροχή που έπεφτε στο παράθυρο ενώ τα χέρια μου άγγιζαν τα δικά σου. Εκείνο τον χειμώνα τον αγάπησα. Θυμάμαι τα καφέ φύλλα που είχαν γεμίσει την πλατεία εκείνο το πρωινό του Νιόβρη που πήγαμε για κάφε. Εκείνο το φθινόπωρο ήταν το πιο όμορφο. Θυμάμαι εκείνα τα λουλούδια που μου έφερες την Κυριακή την Βαϊών για τη γιορτή μου. Εκείνη την άνοιξη τη λάτρεψα.
Ωραίο το καλοκαίρι δε λέω. Θα ήταν, όμως, πολύ πιο ωραίο αν ήξερα ότι θα το περάσουμε μαζί. Αν σε είχα δίπλα μου τα βράδια στο χωριό για να μετράμε τ' αστέρια που θα πέφτουν. Αν ξάπλωνες στο διπλανό μου κρεβατάκι στη θάλασσα κι αν χτυπούσε ξανά το τηλέφωνό μου για να μου πεις ότι θα πάμε απογευματινή βόλτα χωρίς προορισμό.
Αν θα έλθεις καλοκαίρι, που θα έλθεις, να είσαι καλό μαζί μου. Κι αν δε σε αγαπήσω τόσο να με συγχωρέσεις. Φαίνεται δεν μπορώ ν' αγαπήσω τίποτα ξανά όσο αγάπησα αυτόν. Κι αν θες κάνε μου τη χάρη να μου τον φέρεις πίσω. Κι ας είναι μόνο για λίγο. Κι ας είναι όσο κρατάει ένα καλοκαίρι.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου