Θυμήσου, σώμα...
Σώμα, θυμήσου όχι μόνο το πόσο αγαπήθηκες, όχι μονάχα τα κρεββάτια όπου πλάγιασες, αλλά κ' εκείνες τες επιθυμίες που για σένα γυάλιζαν μες στα μάτια φανερά, κ' ετρέμανε μες στη φωνή -- και κάποιο τυχαίον εμπόδιο τες ματαίωσε. Τώρα που είναι όλα πια μέσα στο παρελθόν, μοιάζει σχεδόν και στες επιθυμίες εκείνες σαν να δόθηκες -- πώς γυάλιζαν, θυμήσου, μες στα μάτια που σε κύτταζαν· πώς έτρεμαν μες στη φωνή, για σε, θυμήσου, σώμα.
ΕΠΕΣΤΡΕΦΕ
Επέστρεφε συχνά και παίρνε με, αγαπημένη αίσθησις επέστρεφε και παίρνε με -- όταν ξυπνά του σώματος η μνήμη, κ' επιθυμία παληά ξαναπερνά στο αίμα· όταν τα χείλη και το δέρμα ενθυμούνται, κ' αισθάνονται τα χέρια σαν ν' αγγίζουν πάλι. Επέστρεφε συχνά και παίρνε με την νύχτα, όταν τα χείλη και το δέρμα ενθυμούνται....
ΜΙΣΗ ΩΡΑ
Μήτε σε απέκτησα, μήτε θα σε αποκτήσω ποτέ, θαρρώ. Μερικά λόγια, ένα πλησίασμα όπως στο μπαρ προχθές, και τίποτε άλλο. Είναι, δεν λέγω, λύπη. Αλλά εμείς της Τέχνης κάποτε μ' έντασι του νου, και βέβαια μόνο για λίγην ώρα, δημιουργούμεν ηδονήν η οποία σχεδόν σαν υλική φαντάζει. Έτσι στο μπαρ προχθές -βοηθώντας κιόλας πολύ ο ευσπλαχνικός αλκολισμός- είχα μισή ώρα τέλεια ερωτική. Και το κατάλαβες με φαίνεται, κ' έμεινες κάτι περισσότερον επίτηδες. Ήταν πολλή ανάγκη αυτό. Γιατί μ' όλην την φαντασία, και με το μάγο οινόπνευμα, χρειάζονταν να βλέπω και τα χείλη σου, χρειάζονταν νάναι το σώμα σου κοντά.
ΕΡΩΤΟΣ ΑΚΟΥΣΜΑ
Στου δυνατού έρωτος το άκουσμα τρέμε και συγκινήσου σαν αισθητής. Όμως, ευτυχισμένος, θυμήσου πόσα η φαντασία σου σ' έπλασσεν· αυτά πρώτα· κ' έπειτα τ' άλλα -πιο μικρά- που στην ζωή σου επέρασες κι' απόλαυσες, τ' αληθινότερα κι' απτά.- Από τους τέτοιους έρωτας δεν ήσουν στερημένος.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
Σώμα, θυμήσου όχι μόνο το πόσο αγαπήθηκες, όχι μονάχα τα κρεββάτια όπου πλάγιασες, αλλά κ' εκείνες τες επιθυμίες που για σένα γυάλιζαν μες στα μάτια φανερά, κ' ετρέμανε μες στη φωνή -- και κάποιο τυχαίον εμπόδιο τες ματαίωσε. Τώρα που είναι όλα πια μέσα στο παρελθόν, μοιάζει σχεδόν και στες επιθυμίες εκείνες σαν να δόθηκες -- πώς γυάλιζαν, θυμήσου, μες στα μάτια που σε κύτταζαν· πώς έτρεμαν μες στη φωνή, για σε, θυμήσου, σώμα.
ΕΠΕΣΤΡΕΦΕ
Επέστρεφε συχνά και παίρνε με, αγαπημένη αίσθησις επέστρεφε και παίρνε με -- όταν ξυπνά του σώματος η μνήμη, κ' επιθυμία παληά ξαναπερνά στο αίμα· όταν τα χείλη και το δέρμα ενθυμούνται, κ' αισθάνονται τα χέρια σαν ν' αγγίζουν πάλι. Επέστρεφε συχνά και παίρνε με την νύχτα, όταν τα χείλη και το δέρμα ενθυμούνται....
ΜΙΣΗ ΩΡΑ
Μήτε σε απέκτησα, μήτε θα σε αποκτήσω ποτέ, θαρρώ. Μερικά λόγια, ένα πλησίασμα όπως στο μπαρ προχθές, και τίποτε άλλο. Είναι, δεν λέγω, λύπη. Αλλά εμείς της Τέχνης κάποτε μ' έντασι του νου, και βέβαια μόνο για λίγην ώρα, δημιουργούμεν ηδονήν η οποία σχεδόν σαν υλική φαντάζει. Έτσι στο μπαρ προχθές -βοηθώντας κιόλας πολύ ο ευσπλαχνικός αλκολισμός- είχα μισή ώρα τέλεια ερωτική. Και το κατάλαβες με φαίνεται, κ' έμεινες κάτι περισσότερον επίτηδες. Ήταν πολλή ανάγκη αυτό. Γιατί μ' όλην την φαντασία, και με το μάγο οινόπνευμα, χρειάζονταν να βλέπω και τα χείλη σου, χρειάζονταν νάναι το σώμα σου κοντά.
ΕΡΩΤΟΣ ΑΚΟΥΣΜΑ
Στου δυνατού έρωτος το άκουσμα τρέμε και συγκινήσου σαν αισθητής. Όμως, ευτυχισμένος, θυμήσου πόσα η φαντασία σου σ' έπλασσεν· αυτά πρώτα· κ' έπειτα τ' άλλα -πιο μικρά- που στην ζωή σου επέρασες κι' απόλαυσες, τ' αληθινότερα κι' απτά.- Από τους τέτοιους έρωτας δεν ήσουν στερημένος.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου