Κάποιες φορές πιάνω τον εαυτό μου να μου λείπεις. Είχες ένα όμορφο χαμόγελο όταν άφηνες τον εαυτό σου να χαλαρώνει και μία βαθιά, ήρεμη φωνή που θα μπορούσα να ακούω όλη μέρα. Ήταν λίγα τα καλά που μ' άφησες να δω όμως ήταν αρκετά για να ομορφύνουν λίγο τη ζωή μου όπως δεν μπόρεσε κανείς. Ίσως κάπου κρύβεις κι άλλα γι' άλλες, όχι όμως για μένα.
Πιάνω ασυνείδητα και χωρίς να το καλοσκεφτώ στα χέρια μου το κινητό για να σου στείλω ότι σε σκέφτομαι όμως μετά θυμάμαι ότι αυτό πια δε σε αφορά. Θυμάμαι ότι ποτέ δε σε ένοιαζε να μάθεις τι σκέφτομαι και τι νιώθω. Αντίθετα, το έβρισκες μάλλον κουραστικό να μπεις στη διαδικασία να με καταλάβεις ως άνθρωπο.
Ήθελες πάντα να παίρνεις και να φεύγεις όποτε σε βόλευε. Με άσχημο τρόπο πολλές φορές. Δεν ήθελες ν' ακούς, δεν ήθελες να δίνεις, δε σε ένοιαζε που με πλήγωνες.
Κι αν σου στείλω ακόμη ένα μήνυμα τι θα αλλάξει; Θα το θεωρήσεις αδιάφορο ίσως και ενοχλητικό. Αντί να προσπαθήσεις να καταλάβεις τις προθέσεις μου θα αρπάξεις την ευκαιρία ακόμη μία φορά για να απόδειξεις ότι εσύ ήσουν ο πιο δυνατός. Ότι δε μ' αγάπησες ποτέ. Ένα ακόμη μήνυμα μου θα θρέψει τον ακόρεστο εγωισμό και εγωκεντρισμό σου. Θα θρέψει το μίσος σου για μένα που δεν έγινα υπάκουη κούκλα στα χέρια σου να με κάνεις ό,τι θες, όποτε θες. Ένα άμυαλο εργαλείο στα χέρια σου ήθελες. Ένα σάκο του μποξ για να βγάζεις τα νεύρα και τ' απωθήμενα σου.
Ένα μου μήνυμα τίποτα δε θα αλλάξει. Ούτε δέκα. Εσύ δε θα αλλάξεις ποτέ. Γιατί το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεσαι σε κάνει κακό χαρακτήρα κι ό,τι κι αν κάνω εσύ θα παραμείνεις ο ίδιος. Δεν εξαρτάται από μένα η συμπεριφορά σου απέναντι μου ούτε το να μ' αγαπήσεις. Έχω σταματήσει να κατηγορώ τον εαυτό μου, αφού έκανα την κάθε δυνατή υποχώρηση που μπόρεσα. Το πρόβλημα υπάρχει μέσα σου και μόνος σου θα το λύσεις μάλλον χωρίς εμένα. Δε θέλω πια να το φορτώνομαι, ακούγοντας τα άσχημα σου λόγια. Δεν αντέχω άλλο να πληγώνομαι και να παλεύω μαζί σου για τα αυτονόητα κι ανθρώπινα.
Αφήνω κάτω το κινητό και συνεχίζω τη δουλειά μου. Τις υποχωρήσεις στον έρωτα εσύ τις βλέπεις σαν ήττες. Και δεν είμαι πρόθυμη να χάσω ακόμη μία φορά για να νιώσεις δικαιωμένος.
Πράξια Αρεστη
Πιάνω ασυνείδητα και χωρίς να το καλοσκεφτώ στα χέρια μου το κινητό για να σου στείλω ότι σε σκέφτομαι όμως μετά θυμάμαι ότι αυτό πια δε σε αφορά. Θυμάμαι ότι ποτέ δε σε ένοιαζε να μάθεις τι σκέφτομαι και τι νιώθω. Αντίθετα, το έβρισκες μάλλον κουραστικό να μπεις στη διαδικασία να με καταλάβεις ως άνθρωπο.
Ήθελες πάντα να παίρνεις και να φεύγεις όποτε σε βόλευε. Με άσχημο τρόπο πολλές φορές. Δεν ήθελες ν' ακούς, δεν ήθελες να δίνεις, δε σε ένοιαζε που με πλήγωνες.
Κι αν σου στείλω ακόμη ένα μήνυμα τι θα αλλάξει; Θα το θεωρήσεις αδιάφορο ίσως και ενοχλητικό. Αντί να προσπαθήσεις να καταλάβεις τις προθέσεις μου θα αρπάξεις την ευκαιρία ακόμη μία φορά για να απόδειξεις ότι εσύ ήσουν ο πιο δυνατός. Ότι δε μ' αγάπησες ποτέ. Ένα ακόμη μήνυμα μου θα θρέψει τον ακόρεστο εγωισμό και εγωκεντρισμό σου. Θα θρέψει το μίσος σου για μένα που δεν έγινα υπάκουη κούκλα στα χέρια σου να με κάνεις ό,τι θες, όποτε θες. Ένα άμυαλο εργαλείο στα χέρια σου ήθελες. Ένα σάκο του μποξ για να βγάζεις τα νεύρα και τ' απωθήμενα σου.
Ένα μου μήνυμα τίποτα δε θα αλλάξει. Ούτε δέκα. Εσύ δε θα αλλάξεις ποτέ. Γιατί το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεσαι σε κάνει κακό χαρακτήρα κι ό,τι κι αν κάνω εσύ θα παραμείνεις ο ίδιος. Δεν εξαρτάται από μένα η συμπεριφορά σου απέναντι μου ούτε το να μ' αγαπήσεις. Έχω σταματήσει να κατηγορώ τον εαυτό μου, αφού έκανα την κάθε δυνατή υποχώρηση που μπόρεσα. Το πρόβλημα υπάρχει μέσα σου και μόνος σου θα το λύσεις μάλλον χωρίς εμένα. Δε θέλω πια να το φορτώνομαι, ακούγοντας τα άσχημα σου λόγια. Δεν αντέχω άλλο να πληγώνομαι και να παλεύω μαζί σου για τα αυτονόητα κι ανθρώπινα.
Αφήνω κάτω το κινητό και συνεχίζω τη δουλειά μου. Τις υποχωρήσεις στον έρωτα εσύ τις βλέπεις σαν ήττες. Και δεν είμαι πρόθυμη να χάσω ακόμη μία φορά για να νιώσεις δικαιωμένος.
Πράξια Αρεστη
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου