Σκοτάδια

Μου λες πώς βιάζεσαι το χρόνο δε νοιάζεσαι

και όλα τελειώνουν πριν καν ανασάνουν.

Μου λες πως κουράζεσαι, στα λόγια μου χάνεσαι

στα όνειρα μου πάντα οι κάλοι, αυτοί χάνουν.

Θέλω τα σκοτάδια σου

τα πιο επικίνδυνα μονοπάτια σου

τα κουρασμένα, μαύρα μάτια σου

τα λόγια που κρύβεις σβήνοντας το φως.

Θέλω τις σιωπές σου

τις πιο επικυνδίνες πτυχές σου

τα χέρια σου, να σφίγγουν την καρδιά μου

τα μάτια σου για πάντα κολλημένα στα δικά μου.

Σου λέω σε χρειάζομαι μα οι δυνατοί πάντα φεύγουν

και μένω πίσω μόνος μου να ρίχνω φως στη μνήμη.

Σου λέω φοβάμαι μα οι φόβοι σου μακριά μου τρέχουν

στο μυαλό μου πάντα οι τρελοί, αυτοί νικούν.