Φοβάμαι

Ξέρεις φοβάμαι.


Στα αλήθεια φοβάμαι. Αυτές τις αλήθειες που γυρνούν συνέχεια μπροστά μου.

Αυτές που τα βράδια ξάγρυπνη με κρατάνε να σκέφτομαι πως έγινε η ζωή μας ένας τεράστιος φόβος.

'Ενα αβέβαιο αύριο και μια ρουτίνα που ο κλοιός της με σφίγγει ολοένα και πιο πολύ.

Φοβάμαι όλα αυτά που θα έρθουν στο αύριο.

Φοβάμαι πως είναι αλήθεια αυτό που λένε "ότι αποφεύγεις - παθαίνεις".

Φοβάμαι για σένα, για μένα, για όλα όσα φύγαν και για όλα όσα θα'ρθούν χωρίς εσένα.

Ανθρώπινο που είναι τελικά να φοβάσαι.

Χριστιάνα Παν.

Σχόλια