Κύκλος
Θέλω να σου χαρίσω έναν κύκλο
Στην περιφέρειά του να πατάς
Για να κοιτάς ταυτόχρονα
Τον μέσα κι έξω κόσμο
Αν λαχταρήσεις τη φωτιά, κάνε τον κύκλο ήλιο
Αν επιλέξεις μοναξιά, Σελήνη ονόμασέ τον
Αν θες να στείλεις μήνυμα, χειρίσου τον σαν σφαίρα
Αν πόθο νιώσεις, κράτα τον στα δόντια σου σαν ρόγα
Αν προτιμάς αφανισμό, δέσε τον στο λαιμό σου
δίνοντάς του τον κύκλο μέσο για τη χαριστική βολή.
Αυτοχειρία
Κρεμάστηκε
Στο δέντρο της παραίτησης
Οι τοίχοι στο χρώμα της σκουριάς
Ανάμεσά τους μία γυναίκα γδύνεται
πετάει τα ρούχα της στο πάτωμα
ώσπου τελείως γυμνή
τραβάει το δέρμα απ’ το λαιμό
και την εικόνα της κρεμάει σε ατσάλινο καρφί
ως το επόμενο πρωί που θα την ξαναβάλει
Οι πεταλούδες πετώντας στο δωμάτιο
γέμιζαν χρώματα τους τοίχους στην αρχή
αλλά μόλις ξεθώριασε ο χορός
ο άντρας τις καρφίτσωσε στην κουρτίνα
να μαραθούν στο φως
νιώθοντας τον πόνο στη ραχοκοκαλιά της
αποξεράθηκε μαζί τους με τον καιρό
κι όταν υψώθηκαν οι φλόγες στο ταβάνι
την ώρα του αναπάντεχου βιασμού
είδε τις πεταλούδες παρανάλωμα κι έγινε στάχτη
…όχι από εκδίκηση
αλλά γιατί δεν άντεξα
τη στέρηση που ένιωθα
ενώ ήσουνα κοντά μου
Τις νύχτες φοράω στους ώμους μου το τρόπαιο
το περιφέρω κι αισθάνομαι
επάνω μου το αίμα σου να στάζει
…Σε βλέπω τώρα ιστιοφόρο απ’ τη στεριά
και δεν με αγγίζεις
Είσαι σημάδι στον ορίζοντα που σβήνει
Δες, φωσφορίζουν μες στις χούφτες μας
τα δόντια των νεκρών χαμογελώντας.
Αν κάτι μ’ έμαθε στον έρωτα
είναι το «δεν σου ανήκω»
Μια βόλτα μόνο
Ειρήνη Ρηνιώτη
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου