Λίγα μου έχουν μείνει από σένα, από μας. Τόσο γρήγορα περνάει ο καιρός τελικά και όλα τα ξεθωριάζει σιγά σιγά. Μυρωδιές, λέξεις, υποσχέσεις, αναμνήσεις, αισθήματα, μένουν σκορπισμένα στο μυαλό, κάνουν ξαφνικές εκρήξεις και ταράζουν τον παρόν με δυνατές δόσεις από το παρελθόν.
Το πρόσωπό σου κολλημένο στο δικό μου είναι η πιο δυνατή εικόνα και αίσθηση που μου έχει ακόμη μείνει. Πάνω σ' εκείνες τις στιγμές πάθους που ζητούσα η ανάσα σου να πνίξει τη δική μου και κολλούσα το στόμα μου στο δικό σου, σαν πεινασμένο μωρό που ψάχνει τη θηλή της μητέρας του.
Ήσουν μία σχέση εξάρτησης για μένα. Μέχρι να σε βγάλω από τον οργανισμό μου βίωσα όλα τα συμπτώματα, που βιώνει ένας ναρκομανής όταν βρίσκεται σε απεξάρτηση. Απομόνωση, γελόκλαμα, θλίψη, ρίγος στο σώμα, τρέλα, θυμό, παρακλήσεις. Το σώμα και το μυαλό μου δεν μπορούσαν να συνεργαστούν ομαλά και ήθελαν να βλάψουν το ένα το άλλο. Δε με αναγνώριζα πια. Ήθελα απεγνωσμένα μία ακόμη δόση από σένα.
Σιγά σιγά τα κατάφερνα και σήμερα μπορώ να πω ότι είμαι καλά. Ο χρόνος μακριά σου βοήθησε. Μέχρι ίσως τη στιγμή που θα σε ξαναδώ. Δεν ξέρω αν θέλω να σε ξαναδώ. Φοβάμαι τόσο μην κατρακυλήσω ξανά στην ίδια εξάρτηση. Αυτή η εικόνα του προσώπου σου κολλημένο στο δικό μου, η γεύση και η μυρωδιά σου εισβάλλουν στο μυαλό μου και με τρομοκρατούν.
Τόσο δυνατό ήταν αυτό που ζήσαμε, που έχει αφήσει τα σημάδια του πάνω μου μετά από τόσο καιρό. Υπέροχα σημάδια που όσο κι αν μου θυμίζουν τις παλιές πληγές, δε θέλω ποτέ να φύγουν από πάνω μου.
Το πρόσωπό σου κολλημένο στο δικό μου είναι η πιο δυνατή εικόνα και αίσθηση που μου έχει ακόμη μείνει. Πάνω σ' εκείνες τις στιγμές πάθους που ζητούσα η ανάσα σου να πνίξει τη δική μου και κολλούσα το στόμα μου στο δικό σου, σαν πεινασμένο μωρό που ψάχνει τη θηλή της μητέρας του.
Ήσουν μία σχέση εξάρτησης για μένα. Μέχρι να σε βγάλω από τον οργανισμό μου βίωσα όλα τα συμπτώματα, που βιώνει ένας ναρκομανής όταν βρίσκεται σε απεξάρτηση. Απομόνωση, γελόκλαμα, θλίψη, ρίγος στο σώμα, τρέλα, θυμό, παρακλήσεις. Το σώμα και το μυαλό μου δεν μπορούσαν να συνεργαστούν ομαλά και ήθελαν να βλάψουν το ένα το άλλο. Δε με αναγνώριζα πια. Ήθελα απεγνωσμένα μία ακόμη δόση από σένα.
Σιγά σιγά τα κατάφερνα και σήμερα μπορώ να πω ότι είμαι καλά. Ο χρόνος μακριά σου βοήθησε. Μέχρι ίσως τη στιγμή που θα σε ξαναδώ. Δεν ξέρω αν θέλω να σε ξαναδώ. Φοβάμαι τόσο μην κατρακυλήσω ξανά στην ίδια εξάρτηση. Αυτή η εικόνα του προσώπου σου κολλημένο στο δικό μου, η γεύση και η μυρωδιά σου εισβάλλουν στο μυαλό μου και με τρομοκρατούν.
Τόσο δυνατό ήταν αυτό που ζήσαμε, που έχει αφήσει τα σημάδια του πάνω μου μετά από τόσο καιρό. Υπέροχα σημάδια που όσο κι αν μου θυμίζουν τις παλιές πληγές, δε θέλω ποτέ να φύγουν από πάνω μου.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου