Η αγάπη έχει αυτή τη μοναδική και συνάμα μαγική ιδιότητα. Όσο την σκορπίζεις τόσο πιο πολλή έχεις. Όσο πιο πολλή δίνεις, τόσο πιο πολλή παίρνεις. Και τίποτα δεν γεμίζει περισσότερο έναν άνθρωπο από την αγάπη.
Δεν μπορώ να σκεφτώ αυτή τη στιγμή κάτι άλλο με την ίδια μαγική ιδιότητα. Σχεδόν πάντα όταν δίνεις κάτι, το χάνεις και όταν μοιράζεσαι κάτι σου μένει ένα πιο μικρό κομμάτι στο χέρι. Όχι, όμως όταν είσαι πρόθυμος να δώσεις και να μοιράσεις σε άλλους την αγάπη που έχεις μέσα σου.
Εξάλλου, τι νόημα έχει αυτό το αίσθημα αν το κρατάμε μόνο για τον εαυτό μας. Δεν είναι η αγάπη ένα άθλημα ατομικό ούτε ένα αίσθημα εγωιστικό. Δεν είναι εύκολη στην κατάκτησή της και στην κατανόησή της αλλά ούτε και στην μοιρασιά της.
Ακόμη, όμως, και αν δεν πάρουμε την ίδια αγάπη που δώσαμε από το ίδιο άτομο θα την πάρουμε κάποια μέρα από άλλου σε δεκαπλάσια ποσότητα. Είναι ακριβώς όπως όταν κάνεις μία καλή πράξη. Στην αρχή ίσως φαίνεται ότι έκανες λάθος, ότι έφαγες ένα πισώπλατο χτύπημα ακριβώς επειδή έδειξες αγάπη και καλοσύνη. Όμως, μακροπρόθεσμα η ζωή θα σου το ανταποδώσει διπλά και τριπλά.
Η ζωή δεν είναι πάντα δίκαιη κι αυτό είναι γεγονός. Αν ήταν δίκαιη δε θα πέθαιναν 1,2 εκατομμύρια παιδιά αυτή τη στιγμή στον πλανήτη από ασιτία και έλλειψη νερού. Κι αυτό είναι μόνο ένα μικρό παράδειγμα. Η ζωή είναι θέμα τύχης πολλές φορές κι όχι επιλογών. Επιλογές έχεις όταν γεννιέσαι σ' ένα περιβάλλον όπου μπορείς αρχικά να επιβιώνεις και που σου δίνει την ευκαιρία να μπορείς να ζεις για να επιλέγεις.
Όταν αυτή η τύχη μας χαριστεί απλόχερα έχουμε χρέος να την μεταφέρουμε στον κόσμο όπως μπορούμε. Να δώσουμε ό,τι μπορούμε, σκεπτόμενοι πάντα πώς αυτό που ζούμε δεν είναι ό,τι χειρότερο. Αυτή είναι μόνο μία μικροπρεπής και εγωιστική σκέψη που θα πρέπει να περνάει και χάνεται γρήγορα από το μυαλό μας. Ο πόνος και οι δυσκολίες που βιώνει ο καθένας στη ζωή του είναι μοναδικές και γι' αυτόν τεράστιες.
Όμως, αυτό δεν πρέπει να γίνεται εμπόδιο στην αγάπη και στο καλό που πρέπει να κάνουμε χωρίς δεύτερη σκέψη, όταν μπορούμε. Γιατί τότε θα είναι σαν να παραιτούμαστε, θα είναι σαν να θέλουμε να συνεχίσουμε σ' ένα φαύλο κύκλο μιζέριας, θα είναι σαν να διώχνουμε το καλό κάρμα από τη ζωή μας.
Καμία πράξης αγάπης δεν πάει χαμένη, κανένα χαμόγελο δεν πέφτει στο κενό και καμία κίνηση καλοσύνης δεν είναι ένδειξη αδυναμίας. Όλα κάποια στιγμή μας επιστρέφονται, όσο δύσκολος κι αν είναι ο δρόμος...
Πράξια Αρέστη
Φωτογραφία Ξένια Αρέστη
Δεν μπορώ να σκεφτώ αυτή τη στιγμή κάτι άλλο με την ίδια μαγική ιδιότητα. Σχεδόν πάντα όταν δίνεις κάτι, το χάνεις και όταν μοιράζεσαι κάτι σου μένει ένα πιο μικρό κομμάτι στο χέρι. Όχι, όμως όταν είσαι πρόθυμος να δώσεις και να μοιράσεις σε άλλους την αγάπη που έχεις μέσα σου.
Εξάλλου, τι νόημα έχει αυτό το αίσθημα αν το κρατάμε μόνο για τον εαυτό μας. Δεν είναι η αγάπη ένα άθλημα ατομικό ούτε ένα αίσθημα εγωιστικό. Δεν είναι εύκολη στην κατάκτησή της και στην κατανόησή της αλλά ούτε και στην μοιρασιά της.
Ακόμη, όμως, και αν δεν πάρουμε την ίδια αγάπη που δώσαμε από το ίδιο άτομο θα την πάρουμε κάποια μέρα από άλλου σε δεκαπλάσια ποσότητα. Είναι ακριβώς όπως όταν κάνεις μία καλή πράξη. Στην αρχή ίσως φαίνεται ότι έκανες λάθος, ότι έφαγες ένα πισώπλατο χτύπημα ακριβώς επειδή έδειξες αγάπη και καλοσύνη. Όμως, μακροπρόθεσμα η ζωή θα σου το ανταποδώσει διπλά και τριπλά.
Όταν αυτή η τύχη μας χαριστεί απλόχερα έχουμε χρέος να την μεταφέρουμε στον κόσμο όπως μπορούμε. Να δώσουμε ό,τι μπορούμε, σκεπτόμενοι πάντα πώς αυτό που ζούμε δεν είναι ό,τι χειρότερο. Αυτή είναι μόνο μία μικροπρεπής και εγωιστική σκέψη που θα πρέπει να περνάει και χάνεται γρήγορα από το μυαλό μας. Ο πόνος και οι δυσκολίες που βιώνει ο καθένας στη ζωή του είναι μοναδικές και γι' αυτόν τεράστιες.
Όμως, αυτό δεν πρέπει να γίνεται εμπόδιο στην αγάπη και στο καλό που πρέπει να κάνουμε χωρίς δεύτερη σκέψη, όταν μπορούμε. Γιατί τότε θα είναι σαν να παραιτούμαστε, θα είναι σαν να θέλουμε να συνεχίσουμε σ' ένα φαύλο κύκλο μιζέριας, θα είναι σαν να διώχνουμε το καλό κάρμα από τη ζωή μας.
Καμία πράξης αγάπης δεν πάει χαμένη, κανένα χαμόγελο δεν πέφτει στο κενό και καμία κίνηση καλοσύνης δεν είναι ένδειξη αδυναμίας. Όλα κάποια στιγμή μας επιστρέφονται, όσο δύσκολος κι αν είναι ο δρόμος...
Πράξια Αρέστη
Φωτογραφία Ξένια Αρέστη
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου