Η ζωή, ο έρωτας και η αυτοκτονία του Χέμινγουεϊ

Στις 21 Ιουλίου 1899 γεννήθηκε ο μεγάλος συγγραφέας Έρνεστ Χέμινγουεϊ, ο οποίος εργαζόταν ως δημοσιογράφος και πολεμικός ανταποκριτής. Το 1954 απέσπασε το Νόμπελ Λογοτεχνίας και τα πιο γνωστά συγγράματά του ήταν επηρεασμένα από τις εμπειρίες στον Α' και Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Γνωστά του βιβλία, ανάμεσα στα πολλά που είχε γράψει, είναι, "Αποχαιρετισμός στα όπλα", "Για ποιον κτυπά η καμπάνα" και ο "Γέρος και η Θάλασσα". 

Πολύ συχνά έπινε και μάλιστα έμπλεκε σε καβγάδες στα μπαρ. 


Η μακροχρόνια κατάχρηση αλκοόλ, η χρόνια κατάθλιψη και η παράνοια στα τελευταία χρόνια της ζωής του τον οδήγησαν στην αυτοκτονία σε ηλικία 61 ετών. Αυτοπυρπολήθηκε στο κεφάλι στις 2 Ιουλίου ενώ δεν ήταν η πρώτη φορά που αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει. 

Η ερωτική του ζωή ήταν πολυτάραχη. Το βιβλίο που πρόσφατα κυκλοφόρησε με τίτλο "O ερωτευμένος Χέμινγουεϊ", είναι οι αποκαλύψεις του φίλου του συγγραφέα Χότσνερ, στον οποίο εκμυστηρεύτηκε το ερωτικό τρίγωνο που τον οδήγησε εν τέλει στο αλκοόλ. Ο Χέμινγουεϊ ζούσε ένα πολύ ευτυχισμένο γάμο με τη σύζυγό του Χάντλεϊ, μέχρι που μία νέα, πλούσια και όμορφη γυναίκα, η Πολίν, άρχισε να τον διεκδικεί. Μετά από αρκετό διάστημα σφιχτής πολιορκίας ο συγγραφέας που τότε πάλευε να γίνει γνωστός, ενέδωσε και έτσι ξεκίνησε η διπλή του ζωή. Τελικά, η Πολίν καταστρέφει το γάμο του, κάτι που τον διέλυσε ψυχολογικά. Χωρίς να μπορείς να αντιδράσει όντας ψυχολογικά ράκος, κατέληξε παντρεμένος με την Πολίν, με την οποία όπως είπε είχε εθιστεί στο να κάνει σεξ μαζί της. Τελικά τη χωρίζει και προσπαθεί να τα ξαναβρεί με τη Χάντλεϊ, με την οποία είχαν αποκτήσει δύο γιους. Όμως, αυτή είχε ήδη παντρευτεί κάποιον. Δύο βδομάδες πριν την αυτοκτονία του και σε απόλυτη παράνοια που είχε χάσει τη μεγάλη του αγάπη, ο Χέμινγουεϊ λέει στο φίλο του: 
«Πες μου αυτό. Πώς ένας νεαρός άνδρας ξέρει πότε ερωτεύεται για πρώτη φορά - πως μπορεί να ξέρει ότι θα είναι η μόνη αληθινή αγάπη της ζωής του; Πώς μπορεί να ενδεχομένως να ξέρει;» τον ρώτησε. Κοίταξε τον Χότσνερ επίμονα, σαν να έψαχνε για μια απάντηση και τότε του είπε ότι επρόκειτο να κοιμηθεί. «Με λίγη τύχη», είπε, «ίσως ονειρευτώ το Παρίσι»

Όταν ερωτήθηκε από δημοσιογράφο αν κάτι του έκανε δύσκολη τη ζωή, απάντησε:
"Το να βρω τις κατάλληλες λέξεις".

Η παρακάτω φράση είναι χαραγμένη στον τάφο του Έρνεστ Χέμινγουει: “Περισσότερο από όλα αγαπούσε την πτώση…τα κίτρινα φύλλα πάνω στις λεύκες, τα φύλλα που επιπλέουν στο ποτάμι, και πάνω από τους ψηλούς λόφους τον μπλε ουρανό…Τώρα θα είναι μέρος τους για πάντα.”


Είπε: 


  • Η ευτυχία σε έξυπνους ανθρώπους είναι το πιο σπάνιο πράγμα που ξέρω
  • Όλοι οι σκεπτόμενοι άνθρωποι είναι άθεοι.


Η ευτυχία σε έξυπνους ανθρώπους είναι το πιο σπάνιο πράγμα που ξέρω.

Μερικές φορές, ένας έξυπνος άνθρωπος αναγκάζεται να μεθύσει, για να περάσει την ώρα του με ηλίθιους.

Σε ότι αφορά την ηθική, γνωρίζω μόνο ένα πράμα: είναι ηθικό εκείνο ύστερα από το οποίο νοιώθεις τον εαυτό σου καλύτερα και είναι ανήθικο, αν νοιώθεις χειρότερα.

Ο καλύτερος τρόπος για να μάθεις αν μπορείς να εμπιστευτείς κάποιον είναι να τον εμπιστευτείς.

Ποτέ μην κάθεσαι σε τραπέζι όταν μπορείς να σταθείς στο μπαρ.

Δεν μπορείς να ξεφύγεις από τον εαυτό σου μετακινούμενος από το ένα μέρος στο άλλο.

Να γράφεις μεθυσμένος. Να διορθώνεις ξεμέθυστος.

Πίνω για να κάνω τους άλλους ανθρώπους πιο ενδιαφέροντες.

Η ζωή κάθε ανθρώπου, ειπωμένη αληθινά, είναι ένα μυθιστόρημα.

Το πιο δύσκολο κομμάτι στη συγγραφή ενός μυθιστορήματος είναι να το τελειώσεις.

Η δειλία είναι απλώς η έλλειψη της ικανότητας να αναστείλεις τη λειτουργία της φαντασίας.

Αλλά η ζωή δεν είναι δύσκολο να την κουμαντάρεις, όταν δεν έχεις τίποτα να χάσεις.

Όλα τα καλά βιβλία έχουν κάτι κοινό: είναι πιο αληθινά απ’ ό,τι αν είχαν συμβεί πραγματικά.

Ένας άντρας μπορεί να καταστραφεί αλλά όχι να ηττηθεί.

Η πιο σύντομη απάντηση είναι να το κάνεις.

Αν είσαι αρκετά τυχερός για να έχεις ζήσει στο Παρίσι όταν ήσουν νέος, τότε όπου και να πάς την υπόλοιπη ζωή σου, μένει πάντα μαζί σου, γιατί το Παρίσι είναι μια κινητή γιορτή.

Μετά το γράψιμο μιας ιστορίας ήμουν πάντα άδειος και ταυτόχρονα λυπημένος και χαρούμενος, σαν να είχα κάνει έρωτα.

Ποτέ μη μπερδεύεις την κίνηση με τη δράση.

Θυμήσου να βάλεις τον καιρό στα αναθεματισμένο το βιβλίο σου -ο καιρός είναι πολύ σημαντικός.

Ο πατέρας μου ήταν ένας βαθιά ευαίσθητος άνθρωπος. Και όπως όλοι οι ευαίσθητοι άνθρωποι, ήταν επίσης πολύ σκληρός.

Σε όλη μου τη ζωή κοίταζα τις λέξεις σαν να τις έβλεπα για πρώτη φορά.

Ο πεζός λόγος είναι αρχιτεκτονική, δεν είναι εσωτερική διακόσμηση.

Όλη η σύγχρονη αμερικανική λογοτεχνία προέρχεται από ένα βιβλίο του Μαρκ Τουαίν, το «Χώλκμπερυ Φιν».

Σαν συγγραφέας, δεν πρέπει να επικρίνεις, πρέπει να κατανοείς.


Ποτέ δε χρειάστηκε να διαλέξω ένα θέμα. Μάλλον τα θέματα διάλεγαν εμένα.


Σχόλια