Όσοι δεν έχουν μοιραστεί τη ζωή τους με σκύλο δεν θα μπορέσουν με τίποτα να καταλάβουν τι διαβάζουν στο παρόν άρθρο. Και δεν μιλώ γι' αυτούς που ήταν ιδιόκτητες σκύλων και τους είχαν σε κλουβιά για να τους πάρουν μία βόλτα το απόγευμα ή στο κυνήγι. Μιλώ γι' αυτούς που είχαν πραγματικά ένα σκύλο στο σπίτι τους και το θεωρούσαν παιδί τους ή τον καλύτερό τους φίλο.
Ως ανθρώπινο είδος, είμαστε αλαζόνες. Δεν μιλώ για όλους αλλά για ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων που θεωρούν ότι ο άνθρωπος είναι το ανώτερο είδος στον πλανήτη πάνω από τη φύση και τα ζώα. Αυτή δυστυχώς η αλαζονεία μας οδηγεί στο να καταστρέφουμε τον πλανήτη μέρα με τη μέρα, να κακοποιούμε ζώα, να τα οδηγούμε στην αφάνισή τους και γενικά να αλωνίζουμε ανενόχλητοι. Κάποιοι βέβαια αντιδρούν μπροστά σε αυτό το φιάσκο που οδηγεί στην τελική και τον ίδιο τον άνθρωπο στην καταστροφή, όμως είναι ακόμη πολύ λίγοι και τα συμφέροντα πολύ μεγάλα. Γι' αυτό δύσκολα θα επέλθει η αλλαγή.
Μέσα στα χρόνια, λοιπόν, ο άνθρωπος για να επιβιώσει εξημέρωσε κάποια από τα ζώα που άνηκαν πρωτίστως στη φύση, ανάμεσά τους και τα σκυλιά. Γιατί τα σκυλιά και όχι τους πιθήκους ή τις τίγρεις ή οποιοδήποτε άλλο ζώο; Γιατί τα σκυλιά είναι τα μοναδικά ζώα που έχουν μέσα τους τόση αγαθότητα, αγάπη προς τον άνθρωπο, πίστη και το αίσθημα της αυτοθυσίας. Πέραν όλων αυτών, έχουν και μυαλό. Μυαλό που λίγο να εκπαιδευτεί, πλησιάζει τον ανθρώπινο νου, μόνο που δεν έχει μιλιά.
Και ο σκύλος είναι όντως ότι πιο κοντινό έχει ο άνθρωπος σε άλλο είδος, ακόμη και από το δικό του είδος. Γιατί ως γνωστόν, οι άνθρωποι παρόλο που είναι έξυπνοι, αλληλοσκοτώνονται διαρκώς. Γιατί μέσα στον άνθρωπο υπάρχουν έμφυτα τα αισθήματα της ζήλιας, της κακίας, του φθόνου, της πονηριάς. Όλα αυτά τα άσχημα αισθήματα από ένα σκύλο κατά κάποιο μαγικό τρόπο απουσιάζουν. Κι αυτό είναι που το κάνει μαζί με τον εξυπνάδα του ένα τόσο καλό φίλο για τον άνθρωπο. Δημιουργείται μία σχέση τόσο αγνή και καθαρή που είναι κάτι μοναδικό για τον άνθρωπο, που είναι έτοιμος να τη δεχτεί χωρίς να έχει το attitude του "μάστρου".
Είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι η παρέα με ένα σκύλο κάνει καλό στη σωματική και ψυχική υγεία μικρών και μεγάλων με πολλούς τρόπους. Γι' αυτό άλλωστε συνίσταται και στους ηλικιωμένους να έχουν ένα σκύλο για συντροφιά και για βόλτες. Αλλά και τα παιδιά μεγαλώνοντας με σκύλους αναπτύσσουν αντισώματα, γίνονται πιο έξυπνα και πιο κοινωνικά και δεν νιώθουν ποτέ μόνα.
Τα πόσα έχουμε να κερδίσουμε από τα τρυφερά αυτά τριχωτά τετράποδα δεν έχουν τελειωμό και έχουν γραφτεί σε εκατοντάδες άρθρα και αποδειχθεί σε δεκάδες μελέτες. Κι όμως κάποιοι θεωρούν ότι δεν έχουν ανάγκη από αυτή την αγάπη. Πώς θα έχεις ανάγκη θα μου πείτε κάτι που δεν γνωρίζεις; Όμως ακόμη κι έτσι με ποιο δικαίωμα κάποιοι να κακοποιούν, να εγκαταλείπουν ή να σκοτώνουν αυτά τα αβοήθητα πλάσματα που τα μάτια τους, ακόμη και τα πονάνε, είναι γεμάτα καλοσύνη.
Αν υπάρχουν άγγελοι σίγουρα έχουν τον χαρακτήρα ενός σκύλου. Αιώνια παιδιά γεμάτα όρεξη για παιχνίδι, πάντα έτοιμα να μοιραστούν, να απαλύνουν τον πόνο, να αυτοθυσιαστούν. Αυτή η αγάπη και ανιδιοτέλειά τους είναι ακριβώς που λείπει από τη ζωή του σύγχρονου ανθρώπου και δεν μπορεί να τη βρει πουθενά άλλου σε τέτοιο βαθμό, ίσως ούτε και στα παιδιά του.
Για όσους δεν το γνωρίζουν λοιπόν, και για όσους συνεχίζουν να κοιτούν με απαξίωση και μίσος τα ζώα αυτά ή να τα εγκαταλείπουν χωρίς να τους δώσουν την ευκαιρία να γίνουν μέλος της οικογένειάς τους, ένα έχω να πω: Ο άνθρωπος έχει ανάγκη τον σκύλο και όχι ο σκύλος τον άνθρωπο. Και όσοι δεν το πιστεύουν, μπορούν να συνεχίσουν να είναι αδιάφοροι απέναντι στα όσα υποφέρουν σήμερα εξαιτίας μας, όμως τουλάχιστον ας μην τους κάνουν κακό! Γιατί αυτό που για σένα είναι ένα άσχημο, αδέσποτο, είναι για κάποιον άλλο η μεγαλύτερη ευτυχία.
Ως ανθρώπινο είδος, είμαστε αλαζόνες. Δεν μιλώ για όλους αλλά για ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων που θεωρούν ότι ο άνθρωπος είναι το ανώτερο είδος στον πλανήτη πάνω από τη φύση και τα ζώα. Αυτή δυστυχώς η αλαζονεία μας οδηγεί στο να καταστρέφουμε τον πλανήτη μέρα με τη μέρα, να κακοποιούμε ζώα, να τα οδηγούμε στην αφάνισή τους και γενικά να αλωνίζουμε ανενόχλητοι. Κάποιοι βέβαια αντιδρούν μπροστά σε αυτό το φιάσκο που οδηγεί στην τελική και τον ίδιο τον άνθρωπο στην καταστροφή, όμως είναι ακόμη πολύ λίγοι και τα συμφέροντα πολύ μεγάλα. Γι' αυτό δύσκολα θα επέλθει η αλλαγή.
Μέσα στα χρόνια, λοιπόν, ο άνθρωπος για να επιβιώσει εξημέρωσε κάποια από τα ζώα που άνηκαν πρωτίστως στη φύση, ανάμεσά τους και τα σκυλιά. Γιατί τα σκυλιά και όχι τους πιθήκους ή τις τίγρεις ή οποιοδήποτε άλλο ζώο; Γιατί τα σκυλιά είναι τα μοναδικά ζώα που έχουν μέσα τους τόση αγαθότητα, αγάπη προς τον άνθρωπο, πίστη και το αίσθημα της αυτοθυσίας. Πέραν όλων αυτών, έχουν και μυαλό. Μυαλό που λίγο να εκπαιδευτεί, πλησιάζει τον ανθρώπινο νου, μόνο που δεν έχει μιλιά.
Και ο σκύλος είναι όντως ότι πιο κοντινό έχει ο άνθρωπος σε άλλο είδος, ακόμη και από το δικό του είδος. Γιατί ως γνωστόν, οι άνθρωποι παρόλο που είναι έξυπνοι, αλληλοσκοτώνονται διαρκώς. Γιατί μέσα στον άνθρωπο υπάρχουν έμφυτα τα αισθήματα της ζήλιας, της κακίας, του φθόνου, της πονηριάς. Όλα αυτά τα άσχημα αισθήματα από ένα σκύλο κατά κάποιο μαγικό τρόπο απουσιάζουν. Κι αυτό είναι που το κάνει μαζί με τον εξυπνάδα του ένα τόσο καλό φίλο για τον άνθρωπο. Δημιουργείται μία σχέση τόσο αγνή και καθαρή που είναι κάτι μοναδικό για τον άνθρωπο, που είναι έτοιμος να τη δεχτεί χωρίς να έχει το attitude του "μάστρου".
Τα πόσα έχουμε να κερδίσουμε από τα τρυφερά αυτά τριχωτά τετράποδα δεν έχουν τελειωμό και έχουν γραφτεί σε εκατοντάδες άρθρα και αποδειχθεί σε δεκάδες μελέτες. Κι όμως κάποιοι θεωρούν ότι δεν έχουν ανάγκη από αυτή την αγάπη. Πώς θα έχεις ανάγκη θα μου πείτε κάτι που δεν γνωρίζεις; Όμως ακόμη κι έτσι με ποιο δικαίωμα κάποιοι να κακοποιούν, να εγκαταλείπουν ή να σκοτώνουν αυτά τα αβοήθητα πλάσματα που τα μάτια τους, ακόμη και τα πονάνε, είναι γεμάτα καλοσύνη.
Αν υπάρχουν άγγελοι σίγουρα έχουν τον χαρακτήρα ενός σκύλου. Αιώνια παιδιά γεμάτα όρεξη για παιχνίδι, πάντα έτοιμα να μοιραστούν, να απαλύνουν τον πόνο, να αυτοθυσιαστούν. Αυτή η αγάπη και ανιδιοτέλειά τους είναι ακριβώς που λείπει από τη ζωή του σύγχρονου ανθρώπου και δεν μπορεί να τη βρει πουθενά άλλου σε τέτοιο βαθμό, ίσως ούτε και στα παιδιά του.
Για όσους δεν το γνωρίζουν λοιπόν, και για όσους συνεχίζουν να κοιτούν με απαξίωση και μίσος τα ζώα αυτά ή να τα εγκαταλείπουν χωρίς να τους δώσουν την ευκαιρία να γίνουν μέλος της οικογένειάς τους, ένα έχω να πω: Ο άνθρωπος έχει ανάγκη τον σκύλο και όχι ο σκύλος τον άνθρωπο. Και όσοι δεν το πιστεύουν, μπορούν να συνεχίσουν να είναι αδιάφοροι απέναντι στα όσα υποφέρουν σήμερα εξαιτίας μας, όμως τουλάχιστον ας μην τους κάνουν κακό! Γιατί αυτό που για σένα είναι ένα άσχημο, αδέσποτο, είναι για κάποιον άλλο η μεγαλύτερη ευτυχία.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου