Mην γίνεις αυτό που τόσο μισείς

Είναι δύσκολο να κρατήσεις ακέραιο το χαρακτήρα σου και να μην παραμερίσεις τα πιστεύω και τις αξίες σου σ' ένα κόσμο που σε θέλει "κακό" για να επιβιώσεις. Σε ένα κόσμο που παντού κρύβει παγίδες, καθημερινές δυσκολίες και ιδιαίτερα ανθρώπους που θα σε προδώσουν και θα σε εγκαταλείψουν με την πρώτη δυσκολία ή για να πάνε οι ίδιοι ένα σκαλί πιο πάνω από σένα.

Κι αυτό δεν ισχύει μόνο για τα επαγγελματικά αλλά και στις προσωπικές σχέσεις. Η ζήλια και ο κακός ανταγωνισμός είναι πλέον παντού και σε κάνουν καχύποπτο με τους ανθρώπους, σε κάνουν να κλείνεσαι όλο και περισσότερο στον εαυτό σου, να κρατάς άμυνες και να πέφτεις στην παγίδα να γίνεσαι όμοιος με αυτούς. Αν δεν το έχεις όμως να πληγώνεις τους άλλους και να πατάς επί πτωμάτων για να πας προχωράς, θα το μετανιώνεις κάθε λεπτό. Θα σε τρώει κάθε φορά που θα πληγώνεις έναν άνθρωπο, την ίδια στιγμή που οι άλλοι θα ικανοποιούνται που σου ρουφάνε το αίμα.


Μην πέφτεις λοιπόν στην ίδια παγίδα που έπεσαν κι αυτοί. Οι δρόμοι που φαίνονται πιο εύκολοι δεν είναι ποτέ. Είναι αυτοί που στο τέρμα κρύβουν ένα διάβολο, ο οποίος θα σου ζητήσει την επιτυχία με αντάλλαγμα την ψυχή σου. Τι να την κάνεις τη ζωή αν έχεις πηδήξει 100 γκόμενες, έχεις εξουσία και λεφτά, αλλά δεν μπορείς ποτέ να νιώσεις την πραγματική αγάπη.

Μόνο η αγάπη μπορεί να σε οδηγήσει στην ευτυχία και αυτός ο δρόμος δεν είναι καθόλου εύκολος, όμως στο τέρμα του, όταν επιτέλους φτάσεις, δεν θα σε περιμένει ο διάβολος αλλά ένας επίγειος άγγελος που θα σου απλώσει το χέρι και θα σου κλείσει τα μάτια στην πιο γαλήνια στιγμή της ζωής σου. Αυτό να θυμάσαι πάντα. Ότι η ζωή δεν είναι αιώνια. Κρύβει ένα θάνατο που δεν μπορείς να αποφύγεις και τη στιγμή που περνάς σε αυτόν η ψυχή σου πρέπει να είναι καθαρή, γαλήνια και ήρεμη. Απαλλαγμένη από τύψεις, από πρόσωπα που πλήγωσες και από κάθε κακό. Εκείνα τα λεπτά που αφήνεις τη ζωή πρέπει να είναι τα πιο ευτυχισμένα και τα πιο γεμάτα.

Βέβαια, οι άνθρωποι πολλές φορές θα περάσουν στην επίθεση και θα πρέπει να αμυνθείς. Θα αναγκαστείς να κινηθείς ύπουλα ή και να περάσεις στην αντεπίθεση για να μην χάσεις τη δουλειά σου ή τον σύντροφό σου κλπ. Θα αναγκαστείς να το κάνεις αυτό, γιατί δεν ζούμε σε ένα παραμυθένιο κόσμο όπου όλοι αγαπάνε όλους και σκέφτονται το κοινό καλό. Έχεις όμως την ευθύνη να προσπαθείς να κάνεις και αυτό τον κόσμο καλύτερο. Αυτοί την ευθύνη δεν την νιώθουν όλοι γιατί τα πάντα περιστρέφονται γύρω από τον εαυτό τους και δεν μπορούν να δουν πέραν από αυτόν. Θα πρέπει να ταλαιπωρηθείς, να πονέσεις, να χάσεις λίγο από το χρόνο για να προστατέψεις όχι μόνο τον εαυτό σου αλλά και τους πιο αδύναμους γύρω σου.

Αν για παράδειγμα βρεις ένα κουτάβι άρρωστο στο δρόμο και το προσπεράσεις, θα συνεχίσεις κανονικά λες και δεν έγινε τίποτα. Αν όμως αποφασίσεις να το βοηθήσεις, θα λερωθείς, θα αργήσεις να πας στη δουλειά, θα προκύψουν κάποια έξοδα. Όμως τι ευτυχία θα νιώσεις όταν αυτό γίνει καλά και σε γεμίζει με φιλιά και αγκαλιές. Να είσαι έτοιμη όταν βοηθάς να σε πουν τρελή. Να το δέχεσαι αυτό γιατί οφείλεται στο γεγονός ότι αυτοί που σε κατηγορούν δεν έχουν την δύναμη να κάνουν αυτό που έκανες εσύ.

Να περιμένεις επίσης, ότι θα έχεις περισσότερη στήριξη από ανθρώπους που δεν τους υπολόγιζες ποτέ. Να περιμένεις ότι, κάποιοι άνθρωποι όταν δεν θα σε έχουν ανάγκη πια ή όταν θα σε βλέπουν να πηγαίνεις μπροστά κι αυτοί θα μένουν πίσω, θα σε πολεμήσουν. Θα σε βγάλουν από τη ζωή τους με άσχημο τρόπο γιατί πλέον δεν είσαι στην ίδια κακιά μοίρα με αυτούς και τι να πουν μαζί σου; Θα επιλέξουν τους ομοίους τους. Θα σε αντικαταστήσουν γιατί θα πιστεύουν ότι βρήκαν κάτι καλύτερο αλλά στην ουσία βρήκαν κάποιον που τους γλείφει για να πάρουν στο τέλος από τα τρία το μεγαλύτερο (συγνώμη κιόλας).

Αυτό που πρέπει να προσέξεις είναι να μην γίνεις αυτό που μισείς. Αυτό που σε αηδιάζει πρέπει να το αποβάλλεις από τη ζωή σου ακριβώς την ίδια στιγμή που ο οργανισμός σου το αποβάλλει γιατί άπλα έτσι γεννήθηκες. Δεν μπορείς να ορίσεις τι είσαι αλλά ούτε να χάσεις και τον εαυτό σου για να κρατήσεις κάποιους ανθρώπους στη ζωή σου που αν το καλοσκεφτείς δεν σου πρόσφεραν ποτέ τίποτα ουσιαστικό. Απλά γέμιζαν μία άδεια θέση. Απέβαλε τους προτού αναγκαστείς να γίνεις σαν αυτούς. Οι καλοί ποδοσφαιριστές κάνουν τις καλύτερες μεταγραφές. Γίνονται καλύτεροι γι' αυτό και η μικρή τους ομάδα δεν μπορεί πλέον να τους δώσει όσα αξίζουν ή δεν θέλει να τους δώσει.

Κι όταν βέβαια ξέρεις ότι δεν ανήκεις πλέον στον πάγκο, αλλά στο γήπεδο θα πας κάπου που ο προπονητής θα σου δώσει την θέση που σου αρμόζει γιατί δούλεψες σκληρά γι' αυτήν κι όχι γιατί είσαι ψώνιο. Και πώς ξέρεις ότι αξίζεις; Στο λέει ο κόσμος και οι πραγματικοί σου φίλοι. Αυτοί που σε αγαπάνε και βλέπουν την εξέλιξή σου. Υπάρχει μεγαλύτερη ανταμοιβή από το χειροκρότημα του κόσμου; Άγνωστοι που σε συγχαίρουν, που αφιερώνουν χρόνο για να σε διαβάσουν ή να σε ακούσουν κλπ. Που σε πλησιάζουν και σου μιλούν σαν να είσαι δικό τους άτομο. Εκεί ξέρεις ότι αξίζεις και θα διεκδικήσεις το καλύτερο με τα όπλα που έχεις. Με αγάπη και σεβασμό προς αυτούς που σε σέβονται. Το συνάνθρωπο σου, το συνάδελφό σου, το σύντροφό σου, τους λιγοστούς σου φίλους.
Τους υπόλοιπους απλά τους βάζεις σε μια γωνιά. Καμία κακία και καμία εκδίκηση. Δεν είναι δική σου δουλειά η εκδίκηση. Εσύ απλά αποχωρείς χωρίς φόβο και συνεχίζεις να υλοποιείς τα όνειρά σου, μέσα από σκληρή δουλειά, όμορφα διαλείμματα και γεμάτες στιγμές.

Μόνο με όσους αξίζουν. Μόνο με αυτούς που μπορείς να είσαι ο εαυτός σου και σε πιστεύουν χωρίς να πρέπει να αποδείξεις τίποτα. Μόνο με όσους θαυμάζεις και γίνεσαι ό,τι αγαπάς.

Σχόλια