Του λαού το… ανάγνωσμα

Εντάξει λοιπόν! Ας το παραδεχτούμε, οι Κύπριοι δεν διαβάζουμε. Τι; Πώς είπατε; Δεν διαβάζουμε; Ε ναι, αυτή είναι η αλήθεια! Κι όταν λέμε δεν διαβάζουμε δεν εννοούμε την εφημερίδα παρέα με το πρωινό καφεδάκι και το κουλούρι, το περιοδικό με το ένα πόδι στο άλλο στο κομμωτήριο, τον δημόσιο υπάλληλο με την αθλητική στήλη στο γραφείο ή τα ερωτοδακρύβρεκτα άρλεκιν του εμπορίου. Δεν διαβάζουμε καλή, ποιοτική λογοτεχνία, αυτήν που θα ανατροφοδοτήσει το πνεύμα μας, θα προβληματίσει και θα εξάψει τη φαντασία μας. Κι αυτό, όχι διότι ο λαός δεν έχει επιλογές αλλά γιατί το εύπεπτο αποθρασύνθηκε!

Μήπως έχει διερωτηθεί κανείς τι θυμάται μετά από την ανάγνωση ενός από τα μυριάδες λογοτεχνήματα του συρμού που κυκλοφορούν εκεί έξω; Η υπόθεσή τους χιλιοειπωμένη και αφόρητα συμβατική: ένας έρωτας, μια ανατροπή, το κλάμα, το βάσανο, τα χίλια μύρια κακά και τέλος το happy ending. Άλλοτε πάλι, όλο αυτό καμουφλάρεται με κόλπα του στυλ ενίσχυση της υπόθεσης με κάποιο ψευτομυστήριο, ένα φόνο, μια αστυνομική περιπέτεια ή βεβιασμένα τεχνάσματα όπως από μηχανής θεοί οι οποίοι δίνουν λύση στο δημιουργούμενο αδιέξοδο ελλείψει της συγγραφικής ευρηματικότητας! Εξακολουθείτε να αμφιβάλλετε;

Πόσες φορές έχετε μπει σε κάποιο βιβλιοπωλείο και έχετε αντικρύσει αραδιασμένα στις πρώτες πρώτες σειρές τίτλους βραβευμένων διαχρονικών βιβλίων; E; Ποτέ! Είναι θλιβερό το θέαμα δυνητικών αναγνωστών ποιοτικής λογοτεχνίας να περιφέρονται και να εξαντλούνται γύρω από δεκάδες χιλιάδες τίτλους βιβλίων με τις ίδιες ιστοριούλες και πανομοιότυπη πλοκή!  Γιατί; Διότι το εύκολο, το γρήγορο και το ευκολοχώνευτο ήρθε να αντικαταστήσει το καλό ποιοτικό βιβλίο. Για να το καταλάβετε, φανταστείτε το όπως το φαγητό. Το καλό ποιοτικό φαγητό, σπιτικό ή και μη, χρειάζεται κόπο, χρόνο, αφοσίωση, αργό ψήσιμο ενώ το γρήγορο, βρώμικο φαγητό του δρόμου και όχι μόνο φτιάχνεται στο άψε σβήσε, καταναλώνεται στο πι και φι αλλά σου μένει η μπάκα και η δυσπεψία! Ας μη μιλήσουμε και για τα υλικά! Το καλό ποιοτικό φαγητό χρειάζεται φρέσκα υλικά και τέχνη όπως η καλή ποιοτική λογοτεχνία χρειάζεται φρέσκες, πρωτότυπες ιδέες σε συνδυασμό με μια γκάμα συγγραφικών τεχνικών ενώ το γρήγορο και εύπεπτο φαγητό φτιάχνεται με ό,τι να ’ναι, όπως να ’ναι! Καταλάβατε ή ακόμη;

Δεν θα σας κουράσω πολύ. Πόσες φορές έχετε παρακολουθήσει την τηλεοπτική μεταφορά ενός ποιοτικού βραβευμένου βιβλίου; Εγώ πάντως ελάχιστες! Και πόσες φορές έχετε δει εν είδη τηλεοπτικής σειράς την εκδοχή ενός εμπορικού βιβλίου; Πάμπολλες! Είναι τυχαίο που η καλή ποιοτική λογοτεχνία μεταφέρεται, ως επί το πλείστον, στις οθόνες της έβδομης τέχνης ενώ η λογοτεχνία του συρμού μεταφέρεται στη μικρή οθόνη; Διότι άλλο είναι να παρακολουθείς με έκσταση την κινηματογραφική μεταφορά ενός εξαίρετου και καλογραμμένου βιβλίου με βαθύτερα νοήματα όπως «Το όνομα του Ρόδου», «Το άρωμα» ή το «Άνθρωποι και ποντίκια» κι άλλο να περνάς βραδιάτικα την ώρα σου, παρακολουθώντας χαλαρά με πιτσούλα και μπυρίτσα την τηλεοπτική μεταφορά ενός ευπώλητου και χωρίς αξιώσεις βιβλίου και μάλιστα με κακογραμμένο σενάριο, δευτεροκλασάτους ηθοποιούς και παραγωγές του ποδαριού! Ονόματα τίτλων δεν λέμε, το αφήνουμε στην κρίση σας!!!

Της Μαρίας Ξενοφώντος