Πάντα θα επιλέγω εσένα!

Τελειώσαμε το ξέρω. Μη με αναγκάσεις όμως να το δεχτώ, όπως εγώ δε σε ανάγκασα να μείνεις. Εσύ τη ζωή σου κι εγώ την αγάπη μου. Όπως κανείς δεν έχει δικαίωμα να αφαιρεί μια ζωή, έτσι θα έπρεπε να απαγορεύεται να αφαιρεί κανείς και την αγάπη από κάποιον. Να απαγορεύεται γραπτώς και με το νόμο. Γιατί δεν υπάρχει πιο σκληρό πράγμα από αυτό. Να σου λένε: "σου απαγορεύω να με αγαπάς". Είναι σαν να παίρνεις την καρδιά του άλλου και να του την ξεριζώνεις μέσα από τα στήθη  του χωρίς κανένα έλεος. Σε αφήνω να ζήσεις, άφησε με να σε αγαπώ.

Πάλι τα ίδια με ρωτάνε οι φίλοι και δεν ξέρω πια τι να απαντήσω. Γιατί επιμένω να σε θέλω ακόμη; Γιατί αφήνω τις μέρες και τα χρόνια να περνούν κολλημένη σε όσα ζήσαμε, κολλημένη σε σένα. Με ρωτούν γιατί σε αγαπάω ακόμη. Δεν το αξίζεις λένε.  Κάποιοι μάλιστα έχουν χάθει απ' τη ζωή μου. Δεν στηρίζουν λένε την επιλογή μου. Λες και μπορώ εγώ να προστάξω την καρδιά ή το μυαλό μου να μην σε θέλει πια. Εσύ αυτό δεν έκανες; Πώς το έκανες; Εξήγησέ μου. Πες μου που έκρυβες όλη αυτή τη δύναμη, να μπορείς να με βρίζεις και να με διώχνεις μια μέρα μετά που σε είχα στην αγκαλιά μου. Σε υποτίμησα τελικά. Ήσουν πιο δυνατός από μένα. Πιο δυνατός από αυτό που ένιωθες. Είχες αρκετή λογική ώστε να βάλεις τα πράγματα κάτω, να τα ζυγίσεις και να πάρεις την καλύτερη απόφαση για σένα. Αυτήν που έμενα με άφηνε απ' έξω. 

Εγώ όμως έτσι είμαι ευτυχισμένη. Με το να επιλέγω εσένα ξανά και ξανά κι ας έχεις κλείσει κάθε πόρτα που να οδηγεί σε μας. Εσύ με έπλασες. Με τα δυο σου τα χέρια. Με χτύπησες τόσο δυνατά στο στήθος που έδωσες στο σώμα μου ξανά πνοή. Όλοι το έλεγαν πώς λάμπω από ευτυχία. Με το ένα σου χέρι μου 'δειχνες το φεγγάρι και με το άλλο μου χαΐδευες απαλά τα μαλλιά. Με παρηγορούσες πως τάχα δεν θα με άφηνες ποτέ, όμως ποτέ δεν ήμουν η πρωτή σου επιλογή. Ερχόμουν πάντα δεύτερη, ίσως και τρίτη κάποιες φορές. Δεν ήμουν ποτέ αρκετή, δεν θα ήμουν ποτέ η μοναδική επιλογή. Και ποιος μπορεί να ζει στη ζωή του άλλου όταν δεν έρχεται πρώτος; Όταν δεν παίρνει όσα δίνει. Όλοι σπάνε. Όλοι θυμώμουν και τρελαίνονται. 

Κι έτσι επέλεξα τελικά να σε αγαπάω από μακριά. Κάθε μέρα επιλέγω εσένα. Πάντα θα σε επιλέγω. Όταν με φλερτάρουν και ξινίζω, όταν μου στέλνουν μηνύματα και τους βρίζω, όταν βλέπω τον δρόμο προς την ευτυχία και αντί γι' αυτόν επιλέγω το μικρό μου δωμάτιο και τις λέξεις μου. Αυτές οι λέξεις που τόσο μισείς είναι οι μόνες που έχω για να με φέρνουν κοντά σου, για να περνάνε οι ώρες ανώδυνα μακριά σου.  

Ακόμα ένα βράδυ που περνάμε μαζί, χωρίς να είσαι καν εδώ...