Η αγάπη σου με απελευθερώνει, με φέρνει στα όρια. Με κάνει ευάλωτη και ευαίσθητη, με κάνει γυναίκα και άνθρωπο. Είναι αγνή και καθαρή γιατί είναι μόνο δική μου. Κανείς δεν μπορεί να τη λερώσει ούτε κι εσύ πια.
Το να σε αγαπώ έγινε μέρος του ευατού μου, του είναι μου. Δεν αναγνωρίζω αλλιώς τον εαυτό μου, μόνο μέσα από σένα και από όλα όσα περάσαμε. To να μου λείπεις είναι μέρος της ζωής μου. Δεν έχει σημασία που είσαι, που είμαι και με ποιους. Είσαι η πιο γλυκανάλατη σκέψη της ημέρας μου. Είσαι το κεφάλαιο που δεν θέλω να κλείσει ποτέ.
Είσαι στον αέρα του φθινοπώρου που περνάει από το πρόσωπό μου. Είσαι δίπλα και μέσα μου. Είσαι η τελευταία σκέψη πριν κλείσω τα μάτια μου. Περνάς από τα όνειρά μου και χάνεσαι και φοβάμαι τη μέρα που ούτε σε αυτά θα ξαναρθείς. Φοβάμαι πώς όταν σταματήσω να υπάρχω στις σκέψεις σου δεν θα υπάρχω πουθενά. Θα μείνω μια σκιά να περιμένω το φως του ήλιου για να με σβήσει.
Ξέρω δεν θα ξαναρθείς, όμως μπορώ ακόμη να σε αισθάνομαι. Ή έχω τρελαθεί ή κι εσύ με σκέφτεσαι το ίδιο. Ίσως να είναι και τα δυο. Τι σημασία έχει όμως όταν δεν θα ξαναρθείς. Έπρεπε να φύγεις. Έπρεπε να ήμουν σκληρή μαζί σου γιατί ανήκεις αλλού, γιατί δεν μπορούσες να δεις τον τρόπο που σε αγαπούσα κι αυτό με διέλυε.
Να 'σαι καλά όπου κι αν είσαι κι αν ποτέ σκεφτείς να ξαναρθείς, μη διστάσεις ούτε στιγμή!
Το να σε αγαπώ έγινε μέρος του ευατού μου, του είναι μου. Δεν αναγνωρίζω αλλιώς τον εαυτό μου, μόνο μέσα από σένα και από όλα όσα περάσαμε. To να μου λείπεις είναι μέρος της ζωής μου. Δεν έχει σημασία που είσαι, που είμαι και με ποιους. Είσαι η πιο γλυκανάλατη σκέψη της ημέρας μου. Είσαι το κεφάλαιο που δεν θέλω να κλείσει ποτέ.
Είσαι στον αέρα του φθινοπώρου που περνάει από το πρόσωπό μου. Είσαι δίπλα και μέσα μου. Είσαι η τελευταία σκέψη πριν κλείσω τα μάτια μου. Περνάς από τα όνειρά μου και χάνεσαι και φοβάμαι τη μέρα που ούτε σε αυτά θα ξαναρθείς. Φοβάμαι πώς όταν σταματήσω να υπάρχω στις σκέψεις σου δεν θα υπάρχω πουθενά. Θα μείνω μια σκιά να περιμένω το φως του ήλιου για να με σβήσει.
Ξέρω δεν θα ξαναρθείς, όμως μπορώ ακόμη να σε αισθάνομαι. Ή έχω τρελαθεί ή κι εσύ με σκέφτεσαι το ίδιο. Ίσως να είναι και τα δυο. Τι σημασία έχει όμως όταν δεν θα ξαναρθείς. Έπρεπε να φύγεις. Έπρεπε να ήμουν σκληρή μαζί σου γιατί ανήκεις αλλού, γιατί δεν μπορούσες να δεις τον τρόπο που σε αγαπούσα κι αυτό με διέλυε.
Να 'σαι καλά όπου κι αν είσαι κι αν ποτέ σκεφτείς να ξαναρθείς, μη διστάσεις ούτε στιγμή!
αληθινό!
ΑπάντησηΔιαγραφή