15 Ιουλίου. Επέτειος πραξικοπήματος, προάγγελος τουρκικής εισβολής. Το νησί διχασμένο. Αδελφοί σκοτώνουν αδελφούς, η Χούντα μέσω της ΕΟΚΑ Β' έχει βαλθεί ν' ανατρέψει τον Μακάριο Α' με κάθε κόστος, με την Τουρκία να καραδοκεί. Ακραία εθνικιστική οργάνωση που δίχαζε το νησί, τροφοδοτούσε με όπλα παιδιά για να τρομοκρατούν τουρκοκυπριακά χωριά. Όχι δεν παίρνω πολιτική θέση. Δεν ανήκω σε κανένα κόμμα. Απλά καταγράφω τα γεγονότα για να καταλήξω...
41 χρόνια μετά οι σειρήνες του πόλεμου κτυπάνε ακόμα. Σταθερά την ίδια ώρα στις 8:00. Και κάθε χρόνο και κάθε φορά ο ήχος τους τρομάζει τους νεότερους και στους παλαιότερους ξυπνά αναμνήσεις. Τότε που οι Κύπριοι σκοτώνονταν μεταξύ τους, χωρίς καν να γνωρίζουν πραγματικά το γιατί, χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Είχαν γίνει πιόνια της Χούντας και των φιλόδοξων εκπροσώπων της στην Κύπρο για να πάρουν την εξούσια, με πρόσχημα την Ένωση. Πώς θα γινόταν η Ένωση με μία δικτατορία; Με μία παράνομη ελληνική κυβέρνηση που πήρε με τη βία την εξουσία στην Ελλάδα; Πώς μπορούσαν κάποιοι - που τα ονόματα τους πλέον δεν χρειάζεται να μας αφορούν - να θέλουν να διαλύσουν την ανεξάρτητη κυπριακή νεοσύστατη δημοκρατία. Τον ανεξάρτητο λαό της Κύπρου που αποφάσισε να βαδίσει έτσι μαζί τους Τουρκοκύπριους που για τόσα χρόνια μοιράζονταν το ίδιο γάλα το ίδιο ψωμί την ίδια. Kαι ποιος είπε ότι έπρεπε να φύγουν οι Τουρκοκυπρίοι για να επιτεύχθει μία κάποια Ένωση; Στην Κομοτηνή και σε άλλες πολείς δεν ζούνε τόσα χρόνια ειρηνικά οι δύο λαοί; Εδώ ζούμε ειρηνικά με τόσους άλλους λαούς που δεν γνωρίσαμε ποτέ πριν ιστορίκα. Παιχνίδια πολιτικά. Προσπάθειες της Χούντας να κερδίσει την εξουσία στο νησί. Ακραία στοιχεία που έβαλαν στόχο να κατασπαράξουν την ειρήνη προς δικός τους όφελος. Βλέπετε το χρήμα πολλοί εμίσησαν, την εξουσία ουδείς.
Και δεν μιλάω με όρους πολιτικούς, ούτε βάζω δύσκολες λέξεις, ούτε κατονομάζω. Μιλάω με την απλή γλώσσα και την απλή λογική και θέλω έτσι να περάσω το ένα και μοναδικό μήνυμα που πρέπει να μας δίνουν αυτές οι σειρήνες του πολέμου που τόσα χρόνια ηχούν με τον ίδιο ανατριχιαστικό τρόπο:
"Η διχόνοια, οι εμφύλιοι, οι φανατισμοί, οι ακραίες αντιλήψεις οδηγούν ένα λαό στην καταστροφή. 5 μόλις μέρες μετά το πραξικόπημα, αποτέλεσμα της εσωτερικής διχόνοιας στο νησί, έγινε η τουρκική εισβολή και οι σειρήνες ήχησαν για πρώτη φορά στο νησί, για να καλέσουν τους κυπριακό λαό σε ένα πόλεμο που δεν ήταν δικό τους, που δεν τον ήθελαν και που τις συνεπείες του πληρώνει μέχρι και σήμερα.
Μια λέξη, λοιπόν, ηχούν οι σειρήνες του πολέμου και αυτή είναι η: ΕΝΟΤΗΤΑ.
41 χρόνια μετά οι σειρήνες του πόλεμου κτυπάνε ακόμα. Σταθερά την ίδια ώρα στις 8:00. Και κάθε χρόνο και κάθε φορά ο ήχος τους τρομάζει τους νεότερους και στους παλαιότερους ξυπνά αναμνήσεις. Τότε που οι Κύπριοι σκοτώνονταν μεταξύ τους, χωρίς καν να γνωρίζουν πραγματικά το γιατί, χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Είχαν γίνει πιόνια της Χούντας και των φιλόδοξων εκπροσώπων της στην Κύπρο για να πάρουν την εξούσια, με πρόσχημα την Ένωση. Πώς θα γινόταν η Ένωση με μία δικτατορία; Με μία παράνομη ελληνική κυβέρνηση που πήρε με τη βία την εξουσία στην Ελλάδα; Πώς μπορούσαν κάποιοι - που τα ονόματα τους πλέον δεν χρειάζεται να μας αφορούν - να θέλουν να διαλύσουν την ανεξάρτητη κυπριακή νεοσύστατη δημοκρατία. Τον ανεξάρτητο λαό της Κύπρου που αποφάσισε να βαδίσει έτσι μαζί τους Τουρκοκύπριους που για τόσα χρόνια μοιράζονταν το ίδιο γάλα το ίδιο ψωμί την ίδια. Kαι ποιος είπε ότι έπρεπε να φύγουν οι Τουρκοκυπρίοι για να επιτεύχθει μία κάποια Ένωση; Στην Κομοτηνή και σε άλλες πολείς δεν ζούνε τόσα χρόνια ειρηνικά οι δύο λαοί; Εδώ ζούμε ειρηνικά με τόσους άλλους λαούς που δεν γνωρίσαμε ποτέ πριν ιστορίκα. Παιχνίδια πολιτικά. Προσπάθειες της Χούντας να κερδίσει την εξουσία στο νησί. Ακραία στοιχεία που έβαλαν στόχο να κατασπαράξουν την ειρήνη προς δικός τους όφελος. Βλέπετε το χρήμα πολλοί εμίσησαν, την εξουσία ουδείς.
Και δεν μιλάω με όρους πολιτικούς, ούτε βάζω δύσκολες λέξεις, ούτε κατονομάζω. Μιλάω με την απλή γλώσσα και την απλή λογική και θέλω έτσι να περάσω το ένα και μοναδικό μήνυμα που πρέπει να μας δίνουν αυτές οι σειρήνες του πολέμου που τόσα χρόνια ηχούν με τον ίδιο ανατριχιαστικό τρόπο:
"Η διχόνοια, οι εμφύλιοι, οι φανατισμοί, οι ακραίες αντιλήψεις οδηγούν ένα λαό στην καταστροφή. 5 μόλις μέρες μετά το πραξικόπημα, αποτέλεσμα της εσωτερικής διχόνοιας στο νησί, έγινε η τουρκική εισβολή και οι σειρήνες ήχησαν για πρώτη φορά στο νησί, για να καλέσουν τους κυπριακό λαό σε ένα πόλεμο που δεν ήταν δικό τους, που δεν τον ήθελαν και που τις συνεπείες του πληρώνει μέχρι και σήμερα.
Μια λέξη, λοιπόν, ηχούν οι σειρήνες του πολέμου και αυτή είναι η: ΕΝΟΤΗΤΑ.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου