Κάποια στιγμή στο κοντινό μέλλον. Μετακομίζω λόγω βλακείας και λόγω
έρωτα στη Σαουδική Αραβία. Οι θερμοκρασίες ψηλές, ο ελεύθερος χρόνος
απεριόριστος, οι μαντήλες ασφυκτικές και το χειρότερο; δεν μπορώ να οδηγήσω;
Γιατί; επειδή είμαι γυναίκα. και εντάξει ρε παιδιά δεν είμαι καλή οδηγός
αλλά να μου στειρέτε και την κυκλοφορία στους δρόμους; Τα παίρνω στο κρανίο.
Μαζεύω καθημερινά κοπέλες οι οποίες πίσω από τις μαντίλες μου μοιάζουν ίδιες.
Τους δίνω δικά μου ονόματα, αγοράζω όπλα κρυφά από μία οργάνωση και στο
υπόγειο τους πολυτελές σπιτιού μου κτίζω το καταφύγιο ΕΠαναστατημένων Γυναικών.
Παράλληλα μαθαίνω λίγα αράπικα και μεταμφιέζομαι σε άντρα για να επιστρατεύω
καθημερινά περισσότερες γυναίκες. Μαθαίνουμε με βίντεο στο Youtube πως να
χρησιμοποιούμε τα όπλα καθώς και διάφορες πολεμικές τεχνικές. Δημιουργούμε
blog όπου προωθούμε σε όλο τον κόσμο το κίνημά μας και ζητάμε οικονομική, πολιτική
και ψυχική στήριξη. Και εκεί που όλα πάνε καλά και είμαστε έτοιμες για την
μεγάλη διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας και επειδή κάθε επανάσταση έχει τον
προδότη της - και όχι δεν είναι βοσκός - πλακώνει στο καταφύγιο η αστυνομία και με μαζεύει πρώτα εμένα και ύστερα τα στελέχη μου.
Με σέρνουν στις φυλακές αλλά δεν πτοούμαι. ΣΥνεχίζω τον αγώνα. Η διεθνής κοινή
γνώμη στέλνει μηνύματα στήριξης. Περνώ από διάφορα βασανιστήρια, χωρίς να
υποκύπτω. Τελικά οι κοπέλες - νίντζα μου με αυτοσχέδια βόμβα, όπως μάθαμε στο
Youtube, με βοηθούν να δραπετεύσω και καταλήγουμε αντάρτισσες στα βουνά.
Παίρνουμε πολλούς άνδρες αιχμαλώτους. τους βάζουμε να φορούν μαντήλες, να μας
πλένουν τα πόδια και διάφορα άλλα που καλύτερα να μην κατονομάσω δημοσίως.
Πάντως οι, πλέον, σέξι αντάρτισσες μου - αφού απηλλάγησαν από τη μαντίλα, έκαναν
αποτρίχωση και φόρεσαν κοντά παντελονάκια - φαίνονταν να το απολαμβάνουν πολύ.
Τελικά, ο σύζυγός μου, ο οποίος με ξέρει πολύ καλά, με ανακαλύπτει στα βουνά - Μόλις που τον γλίτωσα από τις σπαρκωμένες αντάρτισσες μου, μου παίρνει το όπλο, με σηκώνει στον ώμο του και με παίρνει σπίτι, λέγοντάς μου ότι "δεν έχω το θεό μου τελικά". Κι εκεί η επανάσταση μου τελειώνει, το στίγμα μου όμως μένει για πάντα!!!
έρωτα στη Σαουδική Αραβία. Οι θερμοκρασίες ψηλές, ο ελεύθερος χρόνος
απεριόριστος, οι μαντήλες ασφυκτικές και το χειρότερο; δεν μπορώ να οδηγήσω;
Γιατί; επειδή είμαι γυναίκα. και εντάξει ρε παιδιά δεν είμαι καλή οδηγός
αλλά να μου στειρέτε και την κυκλοφορία στους δρόμους; Τα παίρνω στο κρανίο.
Μαζεύω καθημερινά κοπέλες οι οποίες πίσω από τις μαντίλες μου μοιάζουν ίδιες.
Τους δίνω δικά μου ονόματα, αγοράζω όπλα κρυφά από μία οργάνωση και στο
υπόγειο τους πολυτελές σπιτιού μου κτίζω το καταφύγιο ΕΠαναστατημένων Γυναικών.
Παράλληλα μαθαίνω λίγα αράπικα και μεταμφιέζομαι σε άντρα για να επιστρατεύω
καθημερινά περισσότερες γυναίκες. Μαθαίνουμε με βίντεο στο Youtube πως να
χρησιμοποιούμε τα όπλα καθώς και διάφορες πολεμικές τεχνικές. Δημιουργούμε
blog όπου προωθούμε σε όλο τον κόσμο το κίνημά μας και ζητάμε οικονομική, πολιτική
και ψυχική στήριξη. Και εκεί που όλα πάνε καλά και είμαστε έτοιμες για την
μεγάλη διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας και επειδή κάθε επανάσταση έχει τον
προδότη της - και όχι δεν είναι βοσκός - πλακώνει στο καταφύγιο η αστυνομία και με μαζεύει πρώτα εμένα και ύστερα τα στελέχη μου.
Με σέρνουν στις φυλακές αλλά δεν πτοούμαι. ΣΥνεχίζω τον αγώνα. Η διεθνής κοινή
γνώμη στέλνει μηνύματα στήριξης. Περνώ από διάφορα βασανιστήρια, χωρίς να
υποκύπτω. Τελικά οι κοπέλες - νίντζα μου με αυτοσχέδια βόμβα, όπως μάθαμε στο
Youtube, με βοηθούν να δραπετεύσω και καταλήγουμε αντάρτισσες στα βουνά.
Παίρνουμε πολλούς άνδρες αιχμαλώτους. τους βάζουμε να φορούν μαντήλες, να μας
πλένουν τα πόδια και διάφορα άλλα που καλύτερα να μην κατονομάσω δημοσίως.
Πάντως οι, πλέον, σέξι αντάρτισσες μου - αφού απηλλάγησαν από τη μαντίλα, έκαναν
αποτρίχωση και φόρεσαν κοντά παντελονάκια - φαίνονταν να το απολαμβάνουν πολύ.
Τελικά, ο σύζυγός μου, ο οποίος με ξέρει πολύ καλά, με ανακαλύπτει στα βουνά - Μόλις που τον γλίτωσα από τις σπαρκωμένες αντάρτισσες μου, μου παίρνει το όπλο, με σηκώνει στον ώμο του και με παίρνει σπίτι, λέγοντάς μου ότι "δεν έχω το θεό μου τελικά". Κι εκεί η επανάσταση μου τελειώνει, το στίγμα μου όμως μένει για πάντα!!!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου