Oι μάχες που δίνουν ακόμη οι γυναίκες!

H γυναίκα έχει πολλές μάχες να δώσει ακόμη! Από τις αρχές του 20^ου αιώνα που οι πρώτες γυναίκες εργάτριες πάλεψαν για ίσα εργατικά δικαιώματα, ίσους μισθούς και ίση μεταχείριση με αυτή των αντρών, μέχρι σήμερα που κάποιες θρησκείες συμπεριφέρονται στη γυναίκα ως ένα άβουλο και κατώτερο ον, οι μάχες που δόθηκαν ήταν πολλές. Πρόσφατο παράδειγμα, η ιστορία της Μαλάλα, ενός κοριτσιού που παρόλες τις αντιδράσεις της ανδροκρατούμενης κοινότητάς της συνέχισε να πηγαίνει σχολείο, με αποτέλεσμα να δεχθεί πυροβολισμό στο κεφάλι. Κι όμως επέζησε δίνοντας το φωτεινό μήνυμα προς όλες τις γυναίκες του κόσμου να παλέψουν για το δικαίωμα της εκπαίδευσης.

Η γυναίκα μπορεί να είναι το πιο αδύναμο φύλο σε ό,τι αφορά τα σωματικά χαρακτηριστικά (κι αυτό στις μέρες μας δεν ισχύει πάντα, αφού πολλές γυναίκες γυμνάζονται, αναπτύσσοντας πιο πολλές αντοχές και δυνάμεις από τους άνδρες), όμως σε ό,τι αφορά το μυαλό και τις ικανότητές της έχει πλέον εξελιχθεί σε ένα ον ίσο με τον άνδρα, λόγω του ότι κέρδισε μέσα στα χρόνια το δικαίωμα της εκπαίδευσης και της γνώσης. Γυναίκες που ήταν αρκετά τυχερές ή οι γονείς τους είχαν την οικονομική άνεση, ώστε να δεχθούν μόρφωση σε παλαιότερα χρόνια, διάπρεψαν. Όπως η Άννα Κομνηνή που έγραψε την ιστορία του πατέρα της και αυτοκράτορα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, η πρώτη επιστήμονας Υπατία Αλεξανδρινή που έβαλε το δικό της λιθαράκι στην εξέλιξη των μαθηματικών, η Βασίλισσα Βικτώρια που έκανε τη Βρεττανία υπερδύναμη κλπ.

Μπορεί στην Ευρώπη η Ιερά Εξέταση, όπου χιλιάδες γυναίκες βασανίστηκαν μέχρι θανατού γιατί κατηγορήθηκαν ως μάγισσες ή αιρετικές, να σταμάτησε με το τέλος του Μεσαίωνα, όμως η βαναυσότητα κατά των γυναικών συνεχίζεται σε άλλα μέρη του χάρτη. Στην Ινδία επίσημα καταγράφεται κατά μέσο όρο ένας βιασμός ανά 22 λεπτά. Στην Κίνα εκατοντάδες εργάτριες, καθισμένες η μία δίπλα στην άλλη, σε συνεχόμενες σειρές παραγωγής, εργάζονται με σκυμμένο το κεφάλι πολλές ώρες την ημέρα και πολλές αρρωσταίνουν από τις συνθήκες εργασίας. Σε πολλές μουσουλμανικές χώρες οι γυναίκες δεν έχουν καθόλου δικαίωματα και κυκλοφορούν με μπούρκες.

Έχουμε πολλούς αγώνες να δώσουμε ακόμη κυρίες μου! Όχι, μόνο για τους εαυτούς μας, αλλά για την κάθε γυναίκα εκεί έξω που στερείται το δικαίωμα στην ελευθερία του λόγου, στο ντύσιμο, στην επιλογή συζύγου, το δικαίωμα στον έρωτα και στην αγάπη. Για την κάθε γυναίκα που πέφτει θύμα βιασμού ή σεξουαλικής παρενόχλησης, για την κάθε μητέρα που στερείται των βασικών για τα παιδιά της, για την κάθε σύζυγο που καταπιέζεται ή πέφτει θύμα βίας.

Ο δρόμος είναι μακρύς, κουραστικός και αυτός ο πόλεμος κατά των γυναικών ίσως να μη σταματήσει ποτέ. Όμως η γυναίκα έχει κατορθώσει τα τελευταία χρόνια όσα δεν κατάφεραν οι άνδρες εδώ και αιώνες. Σιγά σιγά κέρδισαν τον σεβασμό στην κοινωνία που τους αρμόζει, υψηλές θέσεις σε επιχειρήσεις, έγιναν οι ίδιες επιχειρηματίες, ανέβηκαν σε ψηλά σκαλοπάτια της πολιτικής και τώρα είναι η εποχή που αποδεικνύουν τι αξίζουν. Είναι μητέρες, εργαζόμενες, σύζυγοι και πάνω όλα Γυναίκες.