Πώς οι λέξεις καθορίζουν τη ζωή μας!

Η σημαντικότερη «λέξη» που θα βρείτε (σε πληθυντικό αριθμό) αν κάτσετε μια μέρα να σκαλίσετε όλο τον Μπαμπινιώτη.

Ως Φιλόλογος γνωρίζω ότι οι πρώτες λέξεις χαράχτηκαν στη Μεσοποταμία γύρω στο 4000 π.Χ. Τόσο μεγάλη ήταν η ανάγκη του ανθρώπου για επικοινωνία και έκφραση, που ανακάλυψε τη γραφή και το λόγο. Και είναι μέχρι σήμερα το μοναδικό ζώο στον πλανήτη που κατάφερε να πετύχει κάτι τέτοιο.

Με βάση τη Βίβλο, οι πρώτοι άνθρωποι που κατοίκησαν τον πλανήτη μιλούσαν την ίδια γλώσσα. Όμως όταν έφτιαξαν τον ψηλό πύργο της Βαβέλ, προσπαθώντας να φτάσουν στον Θεό, αυτός τους τιμώρησε με την πιο βαριά ποινή. Τους στέρησε την επικοινωνία, δίνοντάς διαφορετική γλώσσα στον καθένα κι έτσι απέτυχαν να συνεργαστούν για να συνεχίσουν τον πύργο τους.

Οι πρώτες γραφές είχαν περίεργα σχήματα, έμοιαζαν λίγο με τα σημερινά κινέζικα, όμως με το χρόνο – οι πλείστες - απλοποιήθηκαν, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων έχει εξομαλυνθεί σε πραγματικό επίπεδο ή ότι έχουμε μάθει να χρησιμοποιούμε αυτή σωστά.   

 Οι λέξεις καθορίζουν τις ζωές μας. Αυτοί που δεν μπορούν να τις εκφράσουν ελεύθερα πνίγονται και αυτοί που τις έχουν συνήθως τις χρησιμοποιούν λάθος. Μια μόνο λέξη μπορεί να αλλάξει τη ροή της ζωής μας ή την ιστορία του κόσμου. Είτε ειπωθεί είτε γραφτεί σε μήνυμα παραμένει το ίδιο δυνατή και καθοριστική. Κάποιες μάλιστα μας μένουν αξέχαστες όπως για παράδειγμα οι πρώτες λεξούλες ενός μωρού ή αυτές που ειπώθηκαν σε ένα μεγάλο καβγά με το σύντροφό μας. Χρειάζεται κόπος μετά για να σβηστούν από το μυαλό μας οι «κακές» λέξεις και να επανέλθουμε στην κατάσταση που ήμασταν πριν ειπωθούν. Χρειάζεται πραγματική μετάνοια και αγάπη από το άτομο που τις ξεστόμισε για να μπορέσουν να κουμπώσουν οι πληγές.

Ποια είναι η πρώτη λέξη που σας έρχεται στο μυαλό όταν σκέφτεστε το κάθε άτομο που υπάρχει ή πέρασε από τη ζωή σας ξεχωριστά; Αγάπη για τη μητέρα, μπελάς για τη μικρή αδερφή, γέλιο για την κολλητή, σοφία για τη γιαγιά, λύπη για τον πρώην, έρωτας για τον νυν. Δοκιμάστε το παιχνίδι αυτό και θα ξεκαθαρίσουν πολλά στο μυαλό σας. Ο καθένας θα πάρει τη θέση που του αξίζει στη ζωή σας.

Αν έπρεπε πάλι να ορίσω την πιο δυνατή λέξη της ελληνικής γλώσσας, αυτή θα ήταν η λέξη «Αγάπη». Δεν υπάρχει πιο ιερή, πιο θεραπευτική λέξη απ’ αυτήν. Θα’ θελα να τη φωνάζω συνέχεια στους ανθρώπους μου, στο σκύλο μου, στη θάλασσα, στα λουλούδια, στα τραγούδια. Έχει μαγικές ιδιότητες αυτή η λέξη όταν ειπωθεί με ειλικρίνεια. Υπάρχουν φορές που την εξευτελίζουμε, που τη λέμε εύκολα χωρίς να την εννοούμε ή για να πετύχουμε κάτι, όμως δεν υπάρχει περίπτωση η ζωή να μη μας τιμωρήσει γι’ αυτό.

Αν ξέραμε να χρησιμοποιούμε τις λέξεις σωστά, αν σκεφτόμασταν καλά προτού μιλήσουμε, πόσο διαφορετική τροπή θα είχε πάρει η ζωή μας σε πολλές περιπτώσεις. «Δε θέλω να σε ξαναδώ», της είπε και εννοούσε «Δεν μπορώ να σε ξαναδώ». Κι αυτή σεβάστηκε τα θέλω του κι έφυγε έτσι απλά. Έριξε την αγάπη της στον ώμο και χάθηκε στο δρόμο. Γιατί στο «δεν μπορώ» κινείς γη και ουρανό, περιμένεις, υπομένεις. Ενώ στο «δε θέλω» δεν χωράει αντίσταση και καμία πάλη. Έτσι διαλύονται οι σχέσεις και οι φιλίες, με λάθος λέξεις τη σωστή στιγμή και με σωστές λέξεις τη λάθος στιγμή.