O "πόλεμος" του Pop Corn

Έκανα πρόσφατα τη σκέψη ότι με τόσο χάλια ταινίες που προβάλλονται τελευταία στο σινεμά (με σπάνιες εξαιρέσεις) ο μόνος πλέον λόγος για να θέλει κανείς να πηγαίνει στον κινηματογράφο είναι το pop corn. Ακόμη κι όταν λίγα χρόνια πριν το Χόλιγουντ μεγαλουργούσε, το pop corn αποτελούσε τον πρωταρχικό λόγο για να δεις μία ταινία στη μεγάλη οθόνη, αντί να την κατεβάσεις δωρεάν ή να τη δεις στην ιδιωτική τηλεόραση. Τόσες θυσίες κάναμε για το pop corn!!! Αλλά είχαμε και ένα έξτρα κίνητρο που ήταν φυσικά μία καλή ταινία. Κάτι που σήμερα σπανίζει. Χωρίς να θέλω να φανώ αλαζονική και πιστεύοντας ότι εκπροσωπώ μία γνώμη πολλών ανθρώπων, θα χαρακτήριζα το σύγχρονο Χόλιγουντ επαναληπτικό, βαρετό και προβλέψιμο. Τόσα βαμπίρ που μας ήπιαν το αίμα, τόσο φλώροι ξανθοί ηθοποιοί να ερωτεύονται παράφορα, η παντελής έλλειψη των παλιών καλών action movies, τα anime, τα στεγνά σενάρια και η ξέφρενη επιστημονική φαντασία, έχουν κατακρεουργήσει την ομορφιά του κινηματογράφου.

Υπάρχουν όπως είπαμε και εξαιρέσεις. Από την άλλη, όπως και να το κάνουμε, αυτή η μυρωδιά από pop corn που σε τραβάει από τη μύτη μόλις μπεις στο σινεμά, είναι ανεκτίμητης αξίας (εδώ την έχω, στην άκρη της μύτης μου). Παίρνεις βιαστικά το εισιτήριο, πολλές φορές χωρίς να θυμάσαι καν για ποια ταινία πήγες εξαρχής και τρέχεις με τα σάλια ν’ αρχίζουν να τρέχουν από το δεξί μέρος των χειλιών σου, στον «σιταρότοπο», για ν’ αγοράσεις φυσικά το large pop corn. Άμα έχει και ουρά στον πάγκο εκνευρίζεσαι, όμως μένεις συγκεντρωμένος στον ήχο – σ’ αυτό το μαγικό ποπ -  που μεταμορφώνει τo καλαμπόκι σ’ αυτό που οι αμερικάνοι έδωσαν δύο μικρά ονόματα και γεμίζουν το στόμα μία γλυκιά αλμύρα.

Είμαστε με την παρέα λοιπόν στην αίθουσα και περιμένουμε να τελειώσουν οι διαφημίσεις για να ξεκινήσει η ταινία. Όχι πως έχει κάποια σημασία, γιατί εμείς ήδη απολαμβάνουμε το υπέροχο μας pop corn, γεμίζοντας τη χούφτα και το στόμα μας κάθε φορά και προσέχοντας μην μας πέσει κάποιο στο πάτωμα. Υπάρχουν και οι πιο εκλεπτυσμένοι. Αυτοί δηλαδή που τρώνε ένα ένα τους «σίταρους» και τους φυλάνε για να έχουν μέχρι το τέλος της ταινίας, για να καταλήξουν εν τέλει στο στόμα του διπλανού τους, που έχει ήδη τελειώσει το δικό του προτού καν αρχίσει η ταινία! Και αν δεν του δώσεις το δικό σου, απλά θα σε πρήζει καθόλη τη διάρκεια ή θα σε κλέβει ή στη χείριστη περίπτωση θα στο τραβήξει και θα πέσει στο πάτωμα. Οπότε η προτεινόμενη λύση είναι απλά να του δώσεις τουλάχιστον μερικούς χωρίς αντίσταση κι έτσι να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο.

Ποια είναι όμως η ιστορία του διάσημου αυτού τροφίμου που για χάρη του σφάζονται στις αίθουσες του κινηματόγραφου ζευγάρια και φίλοι;

Το Pop corn καλλιεργήθηκε για πρώτη φορά στο Μεξικό πριν από 9.000 χρόνια από ένα άγριο χόρτο. Μερικές χιλιάδες χρόνια αργότερα, η καλλιέργειά του εξαπλώθηκε σε ολόκληρη την Κεντρική με τη Νότια Αμερική και θεωρείται μια από τις αρχαιότερες μορφές του καλαμποκιού, αφού, από ό,τι αποδείχτηκε υπήρχε ήδη από το 3600 π. Χ. στο Νέο Μέξικο (ίσως οι αρχαίοι εκεί κάτω το έτρωγαν όχι βέβαια χαζεύοντας τον πισινό του Ryan Gosling και τα στήθη της Eva Mendes, αλλά χορεύοντας γύρω από τη φωτιά…).

Παλαιότερα, επικρατούσε και ένας μύθος που έλεγε ότι οι άγγλοι άποικοι που κατοίκησαν την Αμερική τον 16^ο και 17^ο αιώνα, έμαθαν για το pop corn από τους ιθαγενείς. Δεν υπάρχουν ωστόσο, στοιχεία που να αποδεικνύουν κάτι τέτοιο. Οι άγγλοι μέχρι και τότε μαύρα μεσάνυχτα έκαναν για την ύπαρξή του.

Κατά τη διάρκεια της μεγάλης ύφεσης, το pop corn πωλείτο σε τιμή χώμα (5-10 σεντς τη σακούλα) κι έγινε δημοφιλές στον απλό κόσμο. Έτσι, ενώ άλλες επιχειρήσεις έβλεπαν τα έσοδα τους να χάνονται, η βιομηχανία του καλαμποκιού άνθιζε.

Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου οι αμερικανοί λόγω έλλειψης της ζάχαρης και των γλυκών, έτρωγαν τριπλάσιες ποσότητες pop corn από ό,τι τα προηγούμενα χρόνια, κάνοντάς το ακόμη πιο δημοφιλές.

Σήμερα 6 τουλάχιστον πολιτείες των ΗΠΑ ισχυρίζονται ότι είναι οι Πρωτεύουσες του pop corn του Κόσμου και διεκδικούν τον τίτλο (Ridgway, Illinois; Valparaiso, Indiana; Van Buren, Indiana; Schaller, Iowa; Marion, Ohio; και North Loup, Nebraska)!

Τόσο μεγάλος είναι ο πόλεμος λοιπόν για το pop corn! Γιατί όπως και να το κάνουμε οι μισθοί του Brad Pitt, του George Clooney και όλων των Χολιγουντιανών, πλέον βασίζονται σ’ αυτό!