Αυτές τις μέρες νομίζω ότι η πιο συνηθισμένη ερώτηση είναι αυτή: «Τι θα ντυθούμε φέτος τα καρναβάλια;;;» Μάλιστα, είχα κι εγώ την ίδια συζήτηση με κάτι φίλες. Η ιδέα και μόνο ότι πλησιάζουν τα καρναβάλια, σε βγάζει κάπως από τη ρουτίνα. Σκέψου όταν φθάσουν!
Τα καρναβάλια είναι μια γιορτή καθαρά διασκεδαστική. Είναι μια γιορτή που στην ουσία μας δίνει την ευκαίρια να ΒΓΑΛΟΥΜΕ τη μάσκα – και όχι δεν έκανα λάθος στη λέξη- και να είμαστε απλά ο εαυτός μας. Φαίνεται ότι, για τους πιο πολλούς από μας είναι ευκολότερο να είμαστε ο εαυτός μας όταν φοράμε μια πραγματική μάσκα. Και χρησιμοποίησα την έκφραση «βγάλουμε τη μάσκα» γιατί όλοι μας κάθε πρωί όταν κοιτάζομαστε στον καθρέφτη και λίγο πριν ανοίξουμε την πόρτα του σπιτιού μας, φοράμε τη μάσκα μας. Όχι κατ’ ανάγκην την ίδια μάσκα. Τη μάσκα που θα μας βοηθήσει να ανταπεξέλθουμε στις δυσκολίες της δουλειάς, τη μασκά που θα κρύψει τα δάκρυα, τη μιζέρια, τα κομπλέξ μας, την αγάπη μας... τη μάσκα που θα μας κάνει να δείχνουμε «ανώτεροι», πιο ωραίοι, πιο αρεστοί στους αλλούς... τη μάσκα που θα κρύψει όλες τις ατέλειες που πιστεύουμε ότι έχουμε. Έτσι, οι άλλοι μας δέχονται με τη μάσκα αυτή. Μας μαθαίνουν και μας συνήθιζουν έτσι. Εξάλλου έτσι πιστεύουμε ότι είμαστε και πιο αρέστοι. Το πρόβλημα εδώ ξεκινά! Μόλις βάλεις τη μάσκα, δε μπορείς ποτέ να την αποχωριστείς. Είσαι καταδικασμένος να τη φοράς κάθε πρωί, μέχρι που μια μέρα ίσως ξεσκάσεις, δυσφορίσεις και την πετάξεις στο πάτωμα για να την κάνεις κομμάτια.
Η ανάζητηση πολλές φορές της αγάπης και της συντροφικότητας, δεν είναι παρά η ανάζητηση για το ατόμο που θα καταφέρει να δει τι κρύβεται πίσω από τη μάσκα. Αυτό το άτομο ψάχνει ο καθένας από εμάς. Ένα ατόμο που όταν είμαστε μονοί μαζί του, θα μπορούμε να βγάζουμε τη μάσκα. Αυτό το άτομο θα μας αγαπά, όπως κι αν είμαστε πραγματικά. Δε θα χρειάζεται να προσποιούμαστε πλέον. Θα μπορούμε έστω και για τις λίγες αυτές ώρες να κρύψουμε τη μάσκα και να αφήσουμε τον καλό εαυτό μας να ανασάνει.
Κάποιοι ανάμεσα μας, δεν φοράνε ποτέ μάσκες. Αυτοί είναι τα παιδια! Τα παιδιά δεν έχουν μάθει ή δεν έχουν ανακαλύψει ακόμα τις αόρατες αυτές μάσκες. Γι’ αυτό είναι τόσο εκτεθειμένα και αθώα. Εμείς οι μεγάλοι όμως, τους φτιάχνουμε σιγά σιγά τη μάσκα τους και τους κατάδικάζουμε κι αυτούς να την φοράνε αιώνια, όπως και τους εαυτούς μας. Γιατί;;; Γιατί η αλήθεια πολλές φορές πληγώνει! Και εμάς και τους άλλους. Γιατί μόνο το εξωτερικά όμορφο και ψεύτικο επιβιώνει.
Έρχονται τα καρνάβαλια λοιπόν! Ευκαιρία να αφήσουμε τις αόρατες μάσκες μας στα σπίτια και να βάλουμε τις ψεύτικες, κάποτε αστείες, κάποτε τρομαχτικές, κάποτε όμορφες μάσκες και να χορέψουμε στους δρόμους. Να αγκαλιάσουμε το άγνωστο, καμουφλαρισμένο πρόσωπο δίπλα μας και να πιούμε μαζί του ένα ποτό. Στα καρναβάλια δεν υπάρχουν πρέπει, ούτε διακρίσεις. Δεν υπάρχουν φόβοι και παρεξηγήσεις.
Είμαστε όλοι οι ίδιοι κάτω από τις μάσκες μας!!!!
Καλά να περάσετε!!!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου